Ο Παναθηναϊκός απόψε στην Μαδρίτη έχασε μία τεράστια ευκαιρία να πετύχει ένα μεγάλο διπλό. Η ουσία όμως είναι ότι χάθηκε μία μάχη και όχι ο πόλεμος. Αυτό είναι που οφείλουν όλοι να κατανοήσουν. Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο παίκτη της ομάδας. Κάτι που σίγουρα γνωρίζει πολύ καλύτερα ο Πιτίνο και θα έχει ήδη επισημάνει στους παίκτες του στα αποδυτήρια μετά το τέλος του αγώνα.
Στο τέλος της ημέρας όμως αυτό που μένει είναι το 1-0 της Ρεάλ και ένα μεγάλο κρίμα για τους πράσινους. Όμως, επειδή αναφερόμαστε σε μία σειρά αγώνων ο Παναθηναϊκός έχει 5 λεπτά να ασχοληθεί (και να στεναχωρεθεί/απογοητευτεί) με το αποτέλεσμα του σημερινού παιχνιδιού. Από εκεί και πέρα ξεκινάει η προετοιμασία για τον δεύτερο αγώνα της Παρασκευής.
Έναν αγώνα, στον οποίο οι παίκτες του Πιτίνο πρέπει να εμφανιστούν ακόμα πιο πεινασμένοι για την νίκη, με το μάτι τους να γυαλίζει και να κάνουν τα ίδια πράγματα σωστά με τον σημερινό αγώνα. Να πάνε σε ένα άκρως ελεγχόμενο ρυθμό που σπάνια θα ανοίγει και μόνο κάτω από τις κατάλληλες προϋποθέσεις. Καλά μπλοκ-άουτ (περιορισμός των επιθετικών ριμπάουντ της Ρεάλ – πήρε 6 σήμερα, το 1 όμως καθοριστικό, καθώς έδωσε το τρίποντο στον Ρούντι για το 69-72), καθαρό μυαλό και σωστές επιλογές στην επίθεση.
Σίγουρα, αυτό που χρήζει βελτίωσης είναι οι βολές (62,5% αλλά με μικρό δείγμα 5/8) και η δημιουργία των πρασίνων που κινήθηκε σε χαμηλά νούμερα. Συγκεκριμένα, ο Παναθηναϊκός είχε 10 ασίστ για 9 λάθη.
Για το τέλος άφησα το θέμα της διαιτησίας που έχει σηκώσει αρκετή συζήτηση. Η άποψη μου εδώ και πάνω από ένα χρόνο είναι σταθερή. Καμία διαιτησία δεν ευθύνεται όταν έχει την δυνατότητα να κερδίσεις έναν παιχνίδι και δεν το κάνεις, από δικά σου λάθη και κακές επιλογές στην επίθεση. Μετά το 66-72 ο Παναθηναϊκός μέχρι το τέλος τους παιχνιδιού δεν σκόραρε ξανά. Επιχείρησε κακά σουτ (δυο συνεχόμενες κακές επιλογές από Καλάθη πίσω από τα 6.75), πήρε κακές αποφάσεις-επιλογές. Γενικά έδειχνε να του λείπει η αποφασιστικότητα και η απαραίτητη πνευματική διαύγεια για να ολοκληρώσει μία μεγάλη ανατροπή και νίκη. Αυτή είναι η δική μου αντιμετώπιση σε ότι έχει να κάνει με την διαιτησία. Δέχομαι και σέβομαι κάθε άποψη. Απλά, προσωπικά έχω αποφασίσει να μην ασχολούμαι καθόλου.
ΥΓ: Στο τέλος ο Παναθηναϊκός έβγαλε ένα πολύ ωραίο σύστημα για τρίποντο του Τόμας. Ο παίκτης είχε οπτικό πεδίο και πρόσωπο στο καλάθι. Δείτε την φάση παρακάτω ξανά:
ΥΓ 2: Από τους τελευταίους 22 πόντους του Παναθηναϊκού οι 17 έχουν προέλθει από τον Νικ Καλάθη, είτε από δική του εκτέλεση, είτε από δημιουργία του. Όταν ανέβηκε, ανέβασε και όλη την ομάδα. Το σημαντικό όμως είναι να προφυλάξει τον ευατό του και να διαθέτει καθαρό μυαλό. Ο Καμπάτσο μπορεί και του χαλάει το μυαλό. Ο αρχήγός του Παναθηναϊκού δεν πρέπει να το επιτρέψει αυτό.
ΥΓ 3: Ρικ Πιτίνο: “Excuses are a sign of weakness”. Tα είπε όλα.
ΥΓ 4: Έχουμε μήπως νεότερα για την κατάσταση του Ρούντι;
ΥΓ 5: Την διαφορά στις σειρές των play-off την κάνουν οι παίκτες που κάνουν ζημιά και κανείς δεν τους περιμένει. Έχω στον μυαλό μου έναν παίκτη που μπορεί να παίξει αυτόν τον ρόλο.
