Όταν ήχησε η κόρνα της λήξης στο Game 1, με τον Παναθηναϊκό να ηττάται με 87-91 από την Μακάμπι, στο ΟΑΚΑ υπήρχε παγωμάρα. Σκυθρωπά πρόσωπα, γκρίνια και μηδενισμοί για την ομάδα που είχε καταφέρει να επιστρέψει στον αφρό, με εκκωφαντικό τρόπο. Στο δρόμο της επιστροφής λοιπόν, με ρωτάει ο συνοδοιπόρος στο γήπεδο φίλος μου, τι λες; Όπως και την προηγούμενη εβδομάδα, η απάντηση μου δεν άλλαξε. 3-2 εμείς! Πίστευα και εξακολουθώ να πιστεύω ότι η Μακάμπι δεν μπορεί να κρατήσει τα στάνταρ του πρώτου αγώνα. Ο Παναθηναϊκός έκανε ολέθριο λάθος προσπαθώντας να κερδίσει τους Ισραηλινούς στο δικό τους παιχνίδι. Έχουμε ξαναπεί πως το τριφύλλι μπορεί να παίξει σε πολλές ταχύτητες και τρόπους. Έχει κερδίσει ματς με σκορ στους 100 πόντους ή στις παρυφές αυτών. Έχει κερδίσει σε παιχνίδια με το σκορ στους 70 πόντους και στις 55 κατοχές.
Όμως όσο «χαμαιλέοντας» και αν είναι η ομάδα του Εργκίν Αταμάν, η ταυτότητα της δεν είναι το αλόγιστο πάνω κάτω. Εκεί ειδικεύεται η Μακάμπι. Έτσι όταν δεν κάνεις τίποτα από αυτά που πρέπει και αφήνεις τον αντίπαλο να παίξει το παιχνίδι του, το έργο αλλάζει. Οι πράσινοι άφησαν την ομάδα του Κάτας να τρέξει και να βρει εύκολο πόντους στο τρανζίσιον. Της επέτρεψαν να κυριαρχήσει στο δικό του ριμπάουντ, ενώ η ανεμελιά του απέτρεψε την όποια διασφάλιση διαφοράς. Όταν το τριφύλλι προηγήθηκε με διψήφιες διαφορές το «μία σου και μία μου», επέτρεψε στους Ισραηλινούς να μαζέψουν άμεσα την διαφορά. Έτσι φτάσαμε στο φινάλε με τον Παναθηναϊκό να μην καταφέρνει να νικήσει. Ήξερε όμως τι πρέπει να αλλάξει, για να μην επαναληφθεί το πάθημα στο game 2.
Όπως και έκανε. Παρά το νωθρό ξεκίνημα της πρώτης περιόδου και το σύννεφο γκρίνιας που άρχισε να αναπτύσσεται. Οι πράσινοι ξεκίνησαν μουδιασμένα, με νωπές τις πληγές της πρώτης αναμέτρησης. Όμως εκεί το πράγμα άλλαξε. Ή μάλλον το έκαναν να αλλάξει. Ο Παναθηναϊκός έσφιξε την άμυνα του, ισοφαρίζοντας την ένταση και αθλητικότητα των Ισραηλινών. Την ίδια ώρα ο Κώστας Σλούκας άφησε την μπαγκέτα του δημιουργού, για εκείνη του εκτελεστή. Αυτό ήταν και το μοναδικό μου παράπονο από τον αρχηγό στην πρεμιέρα. Δεν πήρε αρκετές προσπάθειες, ειδικά από την στιγμή που ο Κέντρικ Ναν δεν ήταν ο συνηθισμένος του εαυτός. Με τον Σλούκα να αρνείται να αστοχήσει, το τριφύλλι, με επιμέρους 31-11 στην δεύτερη περίοδο, εξασφάλισε διαφορά 12 πόντων στην ανάπαυλα. Μια διαφορά που αυτή τη φορά δεν θα έχανε.
Σε αυτό βοήθησε τα μέγιστα ο Ιώαννης Παπαπέτρου. Με τον Χουάντσο στα πιτς και τον Γκριγκόνις διαβασμένο εξαιρετικά από τον Κάτας, υπήρχε ένα τεράστιο κενό στις θέσεις των φόργουορντ. Κενό που κάλυψε με απόλυτη επιτύχια ο Παπαπέτρου. Ο Ιωάννης φώναξε ένα τεράστιο παρών και στις δύο μεριές του παρκέ. Αμυντικά εξαφάνισε τον Κόλσον, που πλήγωσε τον Παναθηναϊκό στο πρώτο ματς, ενώ επιθετικά έκανε το καλύτερο του παιχνίδι στη φετινή σεζόν. Αναμενόμενα η άμυνα θα του έδινε το σουτ, μιας και ανέκαθεν αυτή ήταν η αδυναμία του. Όμως ο Ιωάννης «ντύθηκε» Γκριγκόνις. 4/7 τρίποντα, που ανάγκασαν την Μακάμπι να ανοίξει την άμυνα της, αφήνοντας χώρους για τις διεισδύσεις του Σλούκα. Με δεδομένη την απουσία του Ερνανγκόμεθ στο Βελιγράδι, ο Ιωάννης πρέπει να συνεχίσει να είναι μεγάλος παράγοντας στο πράσινο ροτέισον. Και μετά την εξαιρετική του παρουσία την Πέμπτη, κάτι μου λέει ότι θα είναι.
Ο Παναθηναϊκός λοιπόν πηγαίνει στο Βελιγράδι για να παίξει τη χρονιά του. Με το 1-1 του ΟΑΚΑ τίποτα δεν έχει κριθεί, όμως αντιμετωπίζει ξανά το πρέπει. Με το πρέπει όμως η ομάδα του Αταμάν τα έχει πάει εξαιρετικά. Αυτό με κάνει να πιστεύω πως το τριφύλλι θα κάνει τουλάχιστον ένα διπλό, ανακτώντας το πλεονέκτημα έδρας. Και ο τρόπος να το κάνει είναι στα χέρια του. Αρχικά, αν ο Μπόλντγουιν απουσιάσει, τότε ο Εργκίν Αταμάν πρέπει να ρίξει στο μαρκάρισμα του Λορέντζο Μπράουν, τον Τζέριαν Γκραντ. Ο εν δυνάμει αμυντικός της χρονιάς δεν ξεκίνησε καλά τη σειρά, όμως στο Game 2 έπιασε ξανά τα αμυντικά του στάνταρ. Και με τον ένα εκ των δύο εξαιρετικών γκαρντ της Μακάμπι εκτός, είναι λογικό να πάει πάνω στον Μπράουν. Όσα λεπτά και αν παίξει ο Αμερικάνος. Ίσως με μικρή βοήθεια από τον Καλαϊτζάκη αν ο Λορέντζο υπερβεί τα 30 λεπτά.
Όπως και τον Κόλσον πρέπει να αναλάβει ο Ιωάννης Παπαπέτρου. Από το breakdown της Μακάμπι, είχα τονίσει ότι ο Ιωάννης ματσάρει εξαιρετικά με τον Αμερικάνο και αυτό φάνηκε την Πέμπτη. Η επιτυχία του Παναθηναϊκού είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον περιορισμό του. Όπως κομβικό θα είναι να επιστρέψουν στη φόρμα της Regular Season οι Ναν, Γκριγκόνις και Μήτογλου. Τρεις εκ των πρωταγωνιστών της φοβερής πορείας του τριφυλλιού, που όμως δεν έχουν βοηθήσει ακόμα όσο θα έπρεπε. Αυτό από το ματς της Τρίτης κιόλας πρέπει να αλλάξει. Με τον Σλούκα να κάνει τα καλύτερα Playoffs της σπουδαίας του καριέρας, αν ο Κέντρικ Ναν επανέλθει τα πράγματα απλουστεύουν. Είναι δύσκολο ο αρχηγός να συνεχίσει με 20.5 πόντους, 8.5 ασίστ για μόλις 1.5 λάθη με εξωφρενικά ποσοστά. Έναν συμπαραστάτη χρειάζεται, όπως ο Παπαπέτρου στο δεύτερο ματς. Κάποιον να σκοράρει γύρω στους 20 πόντους και να αποτελέσει δεύτερο επιθετικό πόλο.
Το τριφύλλι ψάχνει μία νίκη σε δύο παιχνίδια. Όμως πρέπει να σημαδέψει το τρίτο παιχνίδι. Δεν θα μου έκανε εντύπωση αν το ροτέισον μαζευόταν ξανά. Με τους Σλούκα, Γκραντ, Ναν, Γκριγκόνις, Παπαπέτρου, Μήτογλου , Λεσόρ να παίρνουν πολλά λεπτά και τον Αντετοκούνμπο να ξεκουράζει τον Γάλλο. Η ενέργεια που δίνει ο Κώστας είναι απίθανη, ενώ το μπλοκ του στον Κλίβλαντ, θύμισε σε όλους ποιος είναι το αφεντικό. Αυτό πρέπει να είναι η ψυχολογική αφετηρία. Να δείξουν οι πράσινοι ότι το θέλουν πιο πολύ. Να κυνηγήσουν όλες τις μπάλες, να προστατέψουν το ριμπάουντ και να ελέγξουν το ρυθμό. Ο Παναθηναϊκός έχει κάνει σπουδαία διπλά φέτος. Μαδρίτη, Μονακό, Μπολόνια και προσεχώς Βελιγράδι. Επιμένω στην αρχική μου εκτίμηση. 3-2 Παναθηναϊκός, με την ομάδα του Αταμάν να επιστρέφει στο ΟΑΚΑ για μια τελευταία Ευρωπαϊκή παράσταση.
Ακολουθήστε το Pickngreen.gr σε Facebook, Twitter και Instagram!
Άρθρα που ίσως σας ενδιαφέρουν:
