Όπως λέει και ο τίτλος στο ίδιο έργο θεατές λοιπόν. Η χθεσινή εικόνα του Παναθηναϊκού δεν διαφέρει πολύ από αυτή που είχε στους αγώνες με τις Μονακό, Ερυθρό και Ρεάλ Μαδρίτης. Εξαιρούμε τον αγώνα με την Άλμπα όπου εκεί η εμφάνιση των «πρασίνων» ήταν τραγική και δεν υπάρχει κάτι να σχολιαστεί. Το «τριφύλλι» σε όλα τα ματς παλεύει και παραμένει συγκεντρωμένο για 20-25 λεπτά και μετά είναι λες και κατεβαίνει ο γενικός και τα γκρεμίζει όλα. Λογικό ως ένα σημείο για μία νέα ομάδα με μη ξεκάθαρους ρόλους ακόμη, αλλά κινδυνεύει να εθιστεί στην ήττα κι αυτό είναι κακό για μία ομάδα που τώρα χτίζεται.
Και χθες στο Τελ Αβίβ ο Παναθηναϊκός εμφανίστηκε σοβαρός στο πρώτο ημίχρονο και παρότι εμφάνισαν αρκετά παιδικά λάθη και την γνωστή κακή διαχείριση των φάουλ που είχαν να δώσουν στην δεύτερη περίοδο (κόουτς φέρεις μεγάλη ευθύνη) τελείωσαν το ημίχρονο στο -5. Παρόλα αυτά στο τρίτο δεκάλεπτο εμφάνισαν τα γνωστά νεκρά διαστήματα με πολλά χαμένα αμυντικά ριμπάουντ, κακές επιθετικές επιλογές κι επέτρεψαν στην Μακάμπι να τρέξει στο παρκέ και να ξεφύγει με διψήφιες διαφορές και ουσιαστικά να καθαρίσει το παιχνίδι. Στο τελευταίο δεκάλεπτο συνέχιστηκε η κακή εικόνα πλην ενός διλέπτου όπου ο Παναθηναϊκός μείωσε το σκορ στους 6 (76-70) αλλά με δύο πολύ κακές επιλογές του Πάρις Λι επιθετικά, η Μακάμπι ξανάνοιξε την διαφορά και κλείδωσε την νίκη.
Άμυνα θέλει κα άμυνα δεν παίζει
Ο Παναθηναϊκός χτίστηκε με συγκεκριμένες αρχές οι οποίες σχετίζονται με τα θέλω του προπονητή της. Δεν γνωρίζουμε κατά πόσο το ρόστερ ικανοποιεί τον Ντέγιαν Ράντονιτς παρόλα αυτά οι παίκτες του Παναθηναϊκού εκτός από κάποια διαστήματα καλής άμυνας, εμφανίζουν μεγάλα κενά πίσω. Πρώτο μεγάλο θέμα είναι το αμυντικό ριμπάουντ το οποίο πληγώνει πολύ τους «πράσινους», αφού παρότι πολλές φορές βγάζουν καθαρή άμυνα χάνουν το ριμπάουντ 1 και 2 και 3 φορές ώσπου στο τέλος δέχονται το καλάθι. Θα πρέπει όλη η ομάδα να δουλέψει περισσότερο σε αυτό το κομμάτι γιατί διαφορετικά όσες άμυνες και να βγάλει αν χάνει το ριμπάουντ δεν θα αντέξει. Δεύτερο θέμα η κακή άμυνα των γκαρντ. Προς το παρόν τα αντίπαλα γκαρντ κάνουν πάρτι. Χθες ήταν οι Μπράουν και Μπόλντγουιν, τις προάλλες οι Τζέιμς και Οκόμπο και στο Βερολίνο ήταν ο Μπλατ. Δυστυχώς οι γκαρντ των «πρασίνων» δεν έχουν ανταποκριθεί αμυντικά. Πολύ κακή στιγμή χθες στο τελείωμα του ημιχρόνου όπου ο Γκριγκόνις δέχεται τρίποντο στην λήξη, ενώ έχει ένα φάουλ να δώσει και δεν το κάνει. Θέμα υπάρχει επίσης και στην επικοινωνία μεταξύ των παικτών (πρόβλημα και στην επίθεση αυτό) όπου όταν κάποιος χάσει το παίκτη του ή όταν βγει σε αλληλοβοήθεια δεν βγαίνει κανείς να τον καλύψει. Έτσι η άμυνα του Παναθηναϊκού δεν έχει βάθος και δέχεται εύκολες διεισδύσεις.
Επίθεση που θυμίζει ομάδα στην πρώτη βδομάδα προετοιμασίας
Επιθετικά ο Παναθηναϊκός ακόμη ψάχνεται κι αυτό που προβληματίζει είναι ότι κανείς δεν έχει καταλάβει ποιο είναι το πλάνο του προπονητή. Προφανώς ακόμη ψάχνει κι ο ίδιος τους ρόλους των παικτών του, ένα σταθερό σχήμα, καθότι ακόμη έρχονται παίκτες ( Μπέικον ο τελευταίος ) αλλά θα έπρεπε μέχρι τώρα οι «πράσινοι» να δείχνουν κάποια πράγματα. Τολμούμε να πούμε πως η βελτίωση στο επιθετικό κομμάτι είναι μηδενική κι ότι ο Παναθηναϊκός σκοράρει βασιζόμενος στο ατομικό ταλέντο των μονάδων του. Εκτός από το «τάισμα» του Γκουντάιτις όταν είναι μέσα και το post game του Πονίτκα από την θέση 3 δεν βλέπουμε κάτι άλλο ξεκάθαρο. Πολλά τρίποντα από τους μη κατάλληλους παίκτες, μη αξιοποίηση συγκεκριμένων παικτών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Γκριγκόνις ο οποίος δεν αξιoποιείται όπως πρέπει και μοιάζει «ευνουχισμένος» επιθετικά. Αντί να στηθούν συστήματα για να του δώσουν σουτ μετά από σκριν, ο Λιθουανός αναλώνεται σε dribbling game και hero ball καταστάσεις κάτι που δεν είναι το δυνατό του σημείο. Μάλιστα είναι τόσο κακή η ψυχολογία του παίκτη που έχει πολύ κακή επίδοση και στις βολές όπως και στην άμυνα όπου το μυαλό του δείχνει θολωμένο. Δεν γίνεται κρίσιμες επιθέσεις να μην τις τελειώνουν παίκτες όπως ο Γκριγκόνις ή ο Παπαγιάννης μετά από σωστή τροφοδότηση και να παίρνουν σερί τρίποντα παίκτες όπως ο Μποχωρίδης και ο Λι. Ευθύνη βέβαια είναι του προπονητή κι όχι τον παικτών. Ο Ντέγιαν Ράντονιτς θα πρέπει να ξεκαθαρίσει στο μυαλό του τι θέλει να παίξει μπροστά και με ποιους.
Τελικός με Παρτιζάν
Και τώρα έρχεται άλλο ένα σημαντικό παιχνίδι στο ΟΑΚΑ με την Παρτιζάν του αγαπημένου Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Είναι ένα must – win παιχνίδι για τους «πράσινους». Σε διαφορετική περίπτωση θα βρεθούν σε πολύ δύσκολη θέση με το κλίμα να είναι ιδιαιτέρως αρνητικό. Χωρίς να έχω καμία πληροφόρηση, νομίζω ότι μία ήττα σε αυτό το ματς θα σημάνει το τέλος του Ντέγιαν Ράντονιτς, καθότι ένα ρεκόρ 1-5 είναι πολύ βαρύ ακόμη και για μία νέα ομάδα του Παναθηναϊκού. Με νίκη θα κερδίσει λίγο παραπάνω χρόνο να δουλέψει με τους παίκτες και να διορθώσουν κάποια κακώς κείμενα του παιχνιδιού τους. Σε συνδυασμό δε με το ευνοϊκό πρόγραμμα που ακολουθεί ( οι πράσινοι θα δώσουν 4 αγώνες εντός από τους επόμενους 5 ) ίσως έχει την ευκαιρία να διορθώσει λίγο την κατάσταση και να βλετιώση το κλίμα. Ίδωμεν….
Μια πολύ όμορφη ανάλυση των δεδομένων έχει κάνει στο twitter ο αρχισυντάκτης του PicknGreen Θοδωρής Αναστασούδης, σας την παραθέτω παρακάτω:
Υ.γ 1: Οι βολές είναι πρώτα θέμα συγκέντρωσης και αυτοπεποίθησης και μετά θέμα προπόνησης. Νομίζω τα δύο πρώτα λείπουν εντελώς αυτή την στιγμή.
Υ.γ 2: Κόουτς η διαχείριση των φάουλ είναι ανεπίτρεπτη κι η ευθύνη βαραίνει εσένα κυρίως.
Υ.γ 3: Ο Μπέικον σίγουρα θα βελτιώσει το επιθετικό κομμάτι αλλά δεν αρκεί αν δεν υπάρξει ένα οργανωμένο πλάνο.
Υ.γ 3: Η χρονιά με 3 ψηλούς δεν βγαίνει με τίποτα και σίγουρα ή θα υπάρξει προσθήκη ή κάποια αλλαγή παίκτη.
Υ.γ 4: Χωρίς να λέμε ότι αυτό φταίει για τις ήττες του Παναθηναϊκού, αλλά ακόμη και τώρα τα λεγόμενα σπόρια πάνε στους αντιπάλους των πρασίνων σε κάθε ματς μέχρι τώρα.
