Ο Παναθηναϊκός έπρεπε για να φύγει με το διπλό από την Βαλένθια να κάνει δυο πράγματα: Άμυνα και έλεγχο του ρυθμού. Με εξαίρεση τα πρώτα 8-9 λεπτά του αγώνα, δεν το έκανε καθόλου. Και το ξαναθυμήθηκε στα τελευταία 2-3 λεπτά του τρίτου δεκαλέπτου και για λίγα λεπτά στο τέταρτο δεκάλεπτο.
Το «τριφύλλι» ξεκίνησε το παιχνίδι όπως ακριβώς έπρεπε μέσα από την άμυνα του και με έλεγχο του ρυθμού, ενώ παράλληλα είχε σωστές επιλογές στην επίθεση. Στην τελευταία άμυνα όμως ένα ανόητο φάουλ του Νέιτ Ουολτερς έδωσε 3 εύκολες βολές στους Ισπανούς και παράλληλα ψυχολογία να επιστρέψουν και να αντιστρέψουν το κλίμα του αγώνα.
Το ξεκίνημα στο δεύτερο δεκάλεπτο ήταν τραγικό τόσο αμυντικά όσο κι επιθετικά, με τους παίκτες του Παναθηναϊκού να έχουν πολύ κακές επιλογές στην επίθεση και παράλληλα να δέχονται πάρα πολλά transition points. Έχοντας παράλληλα και σε κακή μέρα, μέχρι εκείνο το σημείο, τον Μπέικον οι «πράσινοι» κρατήθηκαν μέσα από το παιχνίδι του Ουίλιαμς επιθετικά και την μικρή συνεισφορά των υπολοίπων ώστε να πάει στο ημίχρονο με μικρή διαφορά. Το κακό ήταν ότι ο Παναθηναϊκός σε όλο το ματς έπαιζε καλά για 2-3 λεπτά και μετά έχανε την συγκέντρωση του.
Με την επανεμφάνιση των ομάδων το «τριφύλλι» δεν πάταγε καθόλου καλά, η άμυνα του ήταν απελπιστικά κακή με τα hedge out να δίνουν την δυνατότητα στην Βαλένθια να βάζει 6-7 εύκολα τρίποντα και να ανοίγει την διαφορά. Παράλληλα αυτό άφηνε ευάλωτη την ρακέτα του Παναθηναϊκού με τους Ισπανούς να παίρνουν πολλά επιθετικά ριμπάουντ. Στα 2-3 τελευταία λεπτά με την άνοδο του Μπέικον και την αμυντική προσπάθεια των Λι-Πονίτκα-Ουίλιαμς οι «πράσινοι» κατάφεραν να μειώσουν και να μείνουν μέσα στο παιχνίδι.
Στο τέταρτο δεκάλεπτο ο Παναθηναϊκός επανέκαμψε πέρασε και αρκετές φορές μπροστά στο σκορ με τον Μπέικον να είναι εκπληκτικός, αλλά λίγο η έλλειψη άλλων επιθετικών πόλων πλην Μπέικον και Ουίλιαμς, λίγο η έλλειψη αμυντικής ισορροπίας και η απώλεια πολλών αμυντικών ριμπάουντ του στέρησαν την δυνατότητα να πάρει το διπλό. Τελικά είχε την ευκαιρία στο φιναλε με τον Μπέικον, αλλά ο Αμερικανός παικταράς δεν πρόσεξε το χρονόμετρο και δεν εκδήλωσε σωστή επίθεση.
Στην παράταση το «τριφύλλι» δεν είχε καθαρό μυαλό και με την έλλειψη του Πάρις Λι να είναι κομβική ειδικά αμυντικά, δεν κατάφερε να πάρει την νίκη παρότι είχε αρκετές ευκαιρίες. Ο απελπιστικά μόνος Μπέικον δεν βρήκε ποτέ έναν συμπαραστάτη στην παράταση παρά μόνο ένα καλάθι από τον Ντέρικ Ουίλιαμς, τον οποίο τον τροφοδότησε ο ίδιος. Μεγάλο θέμα σε αυτό το ματς ότι το σταφ επέμεινε στα δυναμικά hedge out του Παπαγιάννη που δεν απέδωσαν, αφού είτε ο Παναθηναϊκός δεχόταν καλάθι είτε έχανε τα ριμπάουντ και δεχόταν μετά καλάθι.
Υ.γ1: Η κακή εικόνα του Παπαγιάννη και η «ανημποριά» του τίμιου Γκουντάιτις κάνουν επιτακτική την ανάγκη για έναν καλό παίκτη στο 4-5.
Υ.γ2: Θα ξαναπώ ότι ειναι κομβικής σημασίας η ενσωμάτωση του Μάριους Γκριγκόνις αφού μπορεί να αποτελέσει σημαντικό επιθετικό πόλο και να κάνει το παιχνίδι των «πρασίνων» πολυδιάστατο.
Υ.γ3: Πολύ μέτρια διαιτησία με αρκετές κακές επιλογές!
Υ.γ4: Το επιθετικό πλάνο αντί για σωστή εκμετάλλευση του Μπέικον, είναι σαν να δίνουμε την μπάλα στον Ντουέιν κι ότι γίνει. Αυτό ευνουχίζει τους υπόλοιπους παίκτες, κουράζει τον Αμερικανό και παράλληλα κάνει προβλέψιμο το «τριφύλλι».
Υ.γ5: Κάτι πρέπει να γίνει με το αμυντικό ριμπάουντ το φωνάζουμε από το πρώτο ματς. Απαράδεκτο οι Ουόλτερς – Πονίτκα μα έχουν 16 ριμπάουντ μαζί κι οι δυο ψηλοί να έχουν 4.
Μπορείτε να ακούτε τον Γ. Κυδωνάκη μέσα από το podcast του !!
Επίσης μπορείτε να με ακολουθείτε για ότι θέλετε και στο Τουίτερ για να τα λέμε κι από εκεί!
