Τελειώνει το φετινό μαρτύριο στην Ευρωλίγκα για τον Παναθηναϊκό, που τα τελευταία τρία χρόνια δε θυμίζει σε τίποτα τον έξι φορές πρωταθλητή Ευρώπης. Μια σεζόν που θα ξεχαστεί γρήγορα όπως και οι προηγούμενες, με τον σχεδιασμό να έχει πάει περίπατο από τους πρώτους μήνες της. Δεν έχει σημασία αυτή τη στιγμή ποιος είναι ο υπεύθυνος για άλλη μια χαμένη χρονιά, όσο για το πώς μπορεί να μην υποθηκευτεί η επόμενη.
Θα πρέπει να δούμε λοιπόν ότι καμία ουσία δεν έχουν τα σενάρια, περί προπονητή και μεταγραφών αλλά και του χρηματικού ύψους του μπάτζετ της επόμενης αγωνιστικής περιόδου. Δεν με ενδιαφέρει ούτε ο τρόπος που ήρθε η ήττα από τον Ολυμπιακό, ούτε το σερί που χτίζει εναντίον του Παναθηναϊκού.
Αλήθεια πότε τα προηγούμενα χρόνια το τριφύλλι και ο κόσμος της ομάδας έδωσε σημασία σε τέτοια νούμερα, με την ομάδα να πρωταγωνιστεί και να κατακτά τον ένα τίτλο μετά τον άλλον χτίζοντας την αυτοκρατορία του.
Δεν είναι οκ η προσπάθεια
Φυσικά και δεν είναι οκ όπως έγραψε και ένας καλός συνάδελφος, το να χάνει με τέτοιο τρόπο ο Παναθηναϊκός από τον αιώνιο αντίπαλο του. Ωστόσο να δούμε λίγο πως ο Χρήστος Σερέλης προσπαθεί να δώσει ταυτότητα σε μια ομάδα, η οποία πέρασε από τη λαίλαπα Ράντονιτς υπό την σκέπη και τη συνεργασία του Αργύρη Πεδουλάκη ο οποίος μαζί με τη διοίκηση ήταν υπεύθυνος για τον φετινό σχεδιασμό.
Γιατί προφανώς και δε σχεδίασα εγώ ούτε και κανείς από εσάς τη φετινή χρονιά, οι ευθύνες υπάρχουν και έχουν ονοματεπώνυμο. Οδηγός από δω και πέρα θα πρέπει να είναι η στάση του προπονητή του Παναθηναϊκού, αρχής γενομένης από τη συγνώμη που ζήτησε μετά την άσχημη εμφάνιση και την ήττα από την ΑΕΚ στα Λιόσια. Με την ατάκα που δείχνει ότι αντιλαμβάνεται το μεγαλείο της ομάδας, που έχει κληθεί να κουμαντάρει.
Όταν λοιπόν ένας άνθρωπος δε φοβάται να βγει μπροστά και να πάρει ευθύνες που δεν του αναλογούν, μόνο καλό μπορεί να κάνει στην ομάδα και το σύλλογο συνολικότερα. Αυτονόητο είναι πως από δω και πέρα και με την οριστικοποίηση, αλλά και τις ανακοινώσεις για τη νέα κατάσταση στο αγωνιστικό τμήμα ο Χρήστος Σερέλης επιβάλλεται να είναι μέρος της με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό. Δεν έχει σημασία το όνομα ή τα ονόματα που θα έρθουν όσο το να βαδίσει σε σωστά βήματα ο Παναθηναϊκός και να επιστρέψει στην κατάσταση κατά την οποία έφτιαχνε οπαδούς και κρατούσε έναν ολόκληρο οργανισμό όρθιο. Με την πορεία αλλά και τους τίτλους που κατέκτησε όλα αυτά τα χρόνια.
Να κλείσει καλά η σεζόν
Από δω και πέρα το βάρος θα πρέπει να δοθεί στο να κλείσει όπως πρέπει η περίοδος, καθώς τυχόν άλλες απώλειες θα πληγώσουν ακόμη περισσότερο μια ομάδα η οποία παλεύει να συνέλθει και να σηκωθεί ξανά. Ο στόχος δεν είναι αυτός καθαυτός ο τίτλος, για πολλούς λόγους. Όχι μόνο γιατί ο αντίπαλος είναι ανώτερος αγωνιστικά αλλά και γιατί η ίδια η ομάδα πέρα από το να παλέψει για να επιβεβαιώσει το ότι παραμένει διεκδικητής του πρωταθλήματος αλλά δεν θα πέσει αμαχητί.
Μια διαδικασία από την οποία θα κληθεί να μετρήσει κέρδη και όχι ζημιές. Πάνω σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να δείξουμε σε όλο τον κόσμο πως εμείς ασχολούμαστε μόνο με το τι κάνει η ομάδα μας και όχι οι άλλοι. Αλλά επί της ουσίας βλέποντας τα λάθη μας και τις παραλείψεις σε όλα τα παιχνίδια που έρχονται, με ψυχραιμία και στήριξη. Και φυσικά με αναμονή για το τι πρόκειται να γίνει στην επόμενη μέρα του συλλόγου, μια επόμενη μέρα η οποία όπως λένε θα είναι καλύτερη και μένει να το δούμε στην πράξη γιατί από λόγια είμαστε χορτάτοι.
Μέχρι τότε θα πρέπει και οφείλουμε να στηρίξουμε την ομάδα με όλες μας τις δυνάμεις, γιατί η δική μας ενότητα και είναι αποδεδειγμένο αυτό δεν βλέπει κανέναν αντίπαλο. Να τελειώσει το ευρωπαϊκό μαρτύριο, για να μπορέσουν άπαντες στον Παναθηναϊκό να συγκεντρωθούν με όλες τους τις δυνάμεις στο να κλείσει με ωραίο και αξιοπρεπή τρόπο και εντός των συνόρων η αγωνιστική περίοδος κόντρα στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και με τις ομάδες δεύτερης ταχύτητας να θέλουν να κοντράρουν.
Δυο λόγια για τον Ερασιτέχνη
Πάμε σε αυτή την επικοινωνία μας να κάνουμε αναφορά και σε όσα συμβαίνουν στον Α.Ο. με το μπάσκετ γυναικών να είναι σε καλύτερη μοίρα σε σχέση με τα άλλα τμήματα. Τα κορίτσια της Ελένης Καπογιάννη πήραν τον ένα από τους δυο εγχώριους τίτλους, και μπορεί να βρίσκονται μια νίκη μακριά από την απώλεια του πρωταθλήματος ωστόσο άπαντες θα θυμούνται ότι πάλεψαν και δεν παραδόθηκαν στη μοίρα τους.
Το ζήτημα που θα κληθεί να λύσει η διοίκηση του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου, δεν είναι η κατασκευή του γηπέδου στο Βοτανικό ούτε η συμμετοχή σε γελοίες πολιτικές φιέστες που αφορούν όλα τα κόμματα με φόντο το γηπεδικό όχι μόνο την κυβερνώσα παράταξη. Θα πρέπει να εξηγήσει η διοίκηση στον κόσμο γιατί πήγαν τόσο πίσω τα πλάνα στο βόλεϊ γυναικών, γιατί μετά το ΦΙΑΣΚΟ του Αγίου Θωμά και του Ευρωπαϊκού παιχνιδιού με τον Ολυμπιακό η ομάδα άδειασε και κοιτάζει μόνο να τελειώσει η σεζόν.
Η διοίκηση Μαλακατέ-Βρανόπουλου θα έρθει αντιμέτωπη με τις ευθύνες της, και αυτή τη φορά θα πρέπει να δώσει πειστικές απαντήσεις. Καθώς ο κόσμος που στηρίζει τα ερασιτεχνικά τμήματα του Παναθηναϊκού, θέλει πράξεις και όχι άλλα λόγια ή εξαγγελίες και θα.
Κανείς δε θα δεχθεί αόριστες υποσχέσεις, μια και οι μνήμες είναι ολοζώντανες για το τι συνέβη τα προηγούμενα χρόνια στα ομαδικά και όχι μόνο αθλήματα του συλλόγου. Καλές οι πολιτικές φιέστες σε επίπεδο Παλαίμαχων Αθλητών όλων των τμημάτων, με τη συμμετοχή και μελών της διοίκησης του Αθλητικού Ομίλου. Ωστόσο αν μείνουμε μόνο στις εξαγγελίες τόσο η ομάδα όσο και ο κόσμος της, θα βγουν χαμένοι από αυτή τη διαδικασία. Πράγμα που το απεύχονται όλοι και δεν το θέλει ΚΑΝΕΙΣ.
Το αύριο πρώτα απ’ όλα
Όπως είπαμε και πιο πάνω κανείς δεν είναι πια υπεράνω κριτικής, ωστόσο αυτό που έχει σημασία είναι να μπορέσει να σταθεί ο σύλλογος στην επόμενη μέρα με σκοπό να πρωταγωνιστεί στον ελληνικό αθλητισμό συνολικά. Εδώ θα είμαστε και θα μιλάμε για όλα μετά από ένα πολύ μεγάλο διάστημα, αποχής αλλά και σκέψης για το που βρισκόμαστε ως οργανισμός.
