Παρά την αρχική προσπάθεια κάποιων παικτών (κυρίως Λι, Γκουντάιτις και Ουίλιαμς) το μυαλό των παικτών του Παναθηναϊκού είχε ξεκάθαρα μείνει στα όσα έγιναν στο ματς της Τετάρτης στο Βερολίνο. Αυτό σε συνδυασμό με την λανθασμένη είσοδο του φυσιολογικά ανέτοιμου Παπαγιάννη, καθώς και το επιθετικό ταλέντο των Μονεγάσκων οδήγησαν το σκορ στο 11-29 πριν το τέλος της πρώτης περιόδου. Εφιαλτικό ξεκίνημα για δεύτερη συνεχόμενη φορά. Κάποιοι παίκτες όπως οι Γκριγκόνις και Πονίτκα ήταν φανερά επηρεασμένοι από το προηγούμενο παιχνίδι (ο Λιθουανός γενικά φαίνεται προβληματισμένος) και έκαναν πολλά αβίαστα λάθη.
Μέσα από την άμυνα και την ενέργεια κάποιων παικτών ο Παναθηναϊκός κατάφερε σταδιακά να επανέλθει στο παιχνίδι και να φθάσει στο – 5 στο ημίχρονο (34-39). Ανάσα μεγάλη σίγουρα. Στο δεύτερο ημίχρονο συνέχισε την πολύ καλή του άμυνα και πέρασε αρκετές φορές μπροστά αλλά λίγο ο φανταστικός Τζέιμς (σεληνιάζεται στο ΟΑΚΑ), λίγο η λειψανδρία στους ψηλούς αλλά και η απουσία του Ουόλτερς (θα προσφέρει καθαρό μυαλό) κι η απουσία ενός ηγέτη να πάρει στα κρίσιμα την μπάλα έγειραν την πλάστιγγα υπέρ των Γάλλων, που έφυγαν ξανά νικητές από το ΟΑΚΑ.
Χρειάζεται να δουλέψει πολύ το επιθετικό κομμάτι
Πάνω κάτω όσα είδαμε χθες από τον Παναθηναϊκό είναι όσα βλέπουμε σε κάθε ματς. Επιθετικά προσπαθεί να ποστάρει με τους Γκουντάιτις και Πονίτκα και να φθείρει και τους αντιπάλους, ενώ πολλές φορές αν και με αργή κυκλοφορία προσπαθεί να βγάλει κάποια ελεύθερα σουτ στην weak side. Κάτι που έγινε με τους Ουίλιαμς και Μαντζούκα. Παρόλα αυτά ακόμη οι «πράσινοι» κολλάνε πολλές φορές στο 5vs5, τρέχουν από ελάχιστα εώς καθόλου στον αιφνιδιασμό είτε πρωτεύων είτε δευτερεύων. Έτσι δεν κεφαλαιοποιούν την πολύ καλή κατά διαστήματα άμυνα τους. Σε αυτό ρόλο παίζει η απουσία του Νέιτ Ουόλτερς που θα βοηθήσει την ομάδα να τρέξει με ασφάλεια στον αιφνιδιασμό. Αρέσει ότι ο Μαντζούκας πήρε τα σουτ που έπρεπε και με Άλμπα και με Μονακό χωρίς δισταγμό. Ο Λευτέρης έχει πολύ καλό shoot release κάτι που είχε φανεί από πέρσι και θα προσφέρει σημαντικά σουτ από την weak side. Αξίζει και πρέπει να του δοθεί σταθερός χρόνος καθότι και αμυντικά παλεύει και κερδίζει πόντους και από εκεί. Ένα μεγάλο κεφάλαιο πέρα από την ενσωμάτωση του Μπέικον και την είσοδο του Ουόλτερς που θα αλλάξουν πολύ το επιθετικό κομμάτι των πρασίνων είναι κι η σωστή αξιοποίηση του Γκριγκόνις. Μέχρι τώρα ο Λιθουανός αναλώνεται σε πολύ ball-handling χωρίς λόγο και σε hero ball καταστάσεις κάτι που δεν είναι η σπεσιαλιτέ του. Θα πρέπει το επιθετικό playbook του Ράντονιτς να αξιοποιήσει τα καλά τρεξίματα του Λιθουανού να του δώσει πολλά σουτ μέσα από το σύστημα ώστε ο παίκτης να βρει την αυτοπεποίθησή του. Τότε θα δούμε άλλο Γκριγκόνις.
Αμυντικά φαίνονται κάποια πράγματα αλλά θα χρειαστεί μεγαλύτερη διάρκεια
Αμυντικά η ομάδα ανά διαστήματα παίζει πολύ καλή και σε κάποια σημεία στραγγαλίζει τον αντίπαλο. Θα πρέπει να αυξήσει το χρόνο που το καταφέρνει αυτό, κάτι που βέβαια εξαρτάται και από την καλή επιθετική ροή καθότι καλό το να βγάζεις συνεχόμενες άμυνες αλλά αν μπροστά δεν το καρπώνεσαι αρχίζεις ψυχολογικά και φθείρεσαι και χαλάει το μυαλό σου και στην άμυνα. Ένα ακόμη μελανό σημείο είναι το αμυντικό ριμπάουντ. Το «τριφύλλι» δίνει πολλές δεύτερες και τρίτες επιθέσεις στους αντιπάλους του, δυσκολεύοντας έτσι τη ζωή του και σπαταλώντας πολλές καλές άμυνες που βγάζει. Θα πρέπει οι ψηλοί να κάνουν καλύτερα block out και οι κοντοί να έχουν καλύτερο positioning καθότι το ριμπάουντ συχνά είναι θέμα και ομαδικής προσπάθειας. Μόνο ο Brown χθες πήρε μέσα σε ελάχιστα λεπτά 3 επιθετικά και σκόραρε δύο φορές. Αυτό επιβάλλεται να περιοριστεί. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού χθες ήταν πολύ βελτιωμένοι στην περιφερειακή άμυνα που τους πλήγωσε πολύ την Τετάρτη στο Βερολίνο, κάτι που φαίνεται και από το ποσοστό της Μονακό στα τρίποντα (5/19). Είχαν ένα θεματάκι και πάλι στις επιστροφές που ήταν αργές, αν και χθες πούλησαν πολλές μπάλες και βρέθηκαν εκτεθημένοι πολλές φορές.
Το από εδώ και πέρα
Όπως έχουμε επισημάνει ο κόσμος θα πρέπει να κάνει μεγάλη υπομονή γιατί πρόκειται για μία καινούρια ομάδα με νέο προπονητή. Επαναλαμβανόμαστε στο να το λέμε και ίσως κουράζουμε αλλά αυτή είναι η αλήθεια και πρέπει να την επισημαίνουμε. Η είσοδος του Νέιτ Ουόλτερς θα αλλάξει άρδην την εικόνα των «πρασίνων» ειδικά επιθετικά. Λίγο που τον είδαμε με τα «πράσινα» είχε μεγάλη επίδραση στο παιχνίδι της ομάδας, άλλωστε η ομάδα στήθηκε με αυτόν πρώτο και οργανωτή. Κρίσιμο θα είναι το πότε θα βρει τα πατήματα του γιατί έχασε ένα μήνα και σίγουρα θα έχει βρεθεί αρκετά πίσω από τους υπόλοιπους. Από την άλλη έχουμε τον ερχομό του Μπέικον, ενός παικταρά κι επιθετικού υπερόπλου (προσωπική άποψη πάντα) και θα πρέπει η ομάδα να τον ενσωματώσει αλλά κι αυτός να προσαρμοστεί στο παιχνίδι της. Επιτέλους έρχεται ένας παίκτης ικανός να πάρει την μπάλα στα κρίσιμα και να βοηθήσει την ομάδα να ξεμπλοκάρει. Πολύ σημαντική η αξιοποίηση του Μαντζούκα, που στα δικά μου μάτια είναι πιο έτοιμος από όσο φαίνεται και μπορεί να δώσει πολύ περισσότερα από όσα πολλοί πιστεύουν.
Υ.γ 1: Ένα τεράστιο μπράβο στον αρχηγό ακόμη και που πήγε στο ΟΑΚΑ, ελάχιστοι θα κατάφερναν ή και θα ήθελαν να φύγουν από το νοσοκομείο για να βάλουν την αθλητική φόρμα.
Υ.γ 2: Συγγνώμη κόουτς αλλά μέγα λάθος η είσοδος του Γιώργου στο παρκέ, απορρύθμισε την ομάδα και δεν προστάτευσε τον παίκτη που ήταν αναμενόμενο ότι μετά βίας στεκόταν στα πόδια του.
Υ.γ 3: Ο σχεδιασμός του καλοκαιριού ήταν τραγικός και αυτό φαίνεται από τις ανάγκες που έχει η ομάδα και που τρέχει τώρα για να τις καλύψει τελευταία στιγμή. Έστω και έτσι όμως υπάρχει η ευκαιρία να δημιουργηθεί ένας πολύ καλός κορμός παικτών.
Υ.γ 4: Να αγαπάτε τον Παναθηναϊκό και να είστε κοντά του χωρίς γκρίνια και εσωστρέφεια!
This Post Has One Comment
Pingback: Μπέικον: «Χωρίς να πούμε πολλά...Let’s win» – PicknGreen.gr