Εθνική ομάδα: Θετικά τα πρώτα δείγματα

Η Εθνική ομάδα ολόκληρωσε τις υποχρεώσεις της για τον Γ΄όμιλο κι εξασφάλισε την πρωτιά.

Έχοντας ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις της στο Μιλάνο, η Εθνική ομάδα κατέκτησε την πρώτη θέση του ομίλου με πειστικό τρόπο, πετυχαίνοντας τον πρώτο “μικρό” έστω στόχο. Κατάφερε εκτός από τους αντιπάλους της, να κερδίσει και την μάχη με το χρόνο προκειμένου να ενσωματωθούν σταδιακά οι 4 απόντες ( Σλούκας, Παπαγιάννης, Παπαπέτρου και Κ. Αντετοκούνμπο). Πάμε να καταγράψουμε τα μέχρι τώρα δεδομένα ενόψει των χιαστί.

Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός!

Η αρχή για την Εθνική ομάδα περιείχε το πρώτο δυνατό τεστ απέναντι στους σκληρούς και ποιοτικούς Κροάτες. Θετικό ξεκίνημα με επιβολή του δικού μας ρυθμού μετά το αρχικό 7-0 που υποστήκαμε. Η Εθνική σκλήρυνε την αντιμετώπιση της στο αμυντικό κομμάτι και με μπροστάρη των Ντόρσεϊ αλλά και τον Γιάννη έκλεισε το ημίχρονο με διψήφια διαφορά. Ερχόμενοι από το ημίχρονο και μέχρι τα μέσα του 3ου δεκαλέπτου ελέγχαμε την κατάσταση εκεί όμως χαλάρωσε η άμυνα μας στην περιφέρεια και δώσαμε δικαιώματα στους Σμιθ και Σίμον να επαναφέρουν τους Κροάτες στο ματς. Τελικά με τρομερές άμυνες (μία εκπληκτική τάπα του Γιάννη στον Σμιθ), μία φοβερή συνεργασία μεταξύ Νικ και Γιάννη κι ένα γκολ-φάουλ του Γιάννη κατακτήσαμε την νίκη και κάναμε το πρώτο βήμα.

Δεύτερο βήμα: Δοκιμασία απέναντι στους πεισματάρηδες οικοδεσπότες

Το δεύτερο παιχνίδι μας βρήκε απέναντι στους οικοδεσπότες Ιταλούς. Η τύχη ήθελε να παίξουμε τα δύο δυνατότερα παιχνίδια σερί. Ξεκίνημα θετικό όπου με όπλο μας την άμυνα (θα ζήσουμε και θα πεθάνουμε με αυτή) ελέγχαμε το παιχνίδι χωρίς όμως να μπορέσουμε να επιβάλλουμε πλήρως τον ρυθμό μας αφού κάθε φορά που ξεφεύγαμε, χάναμε την συγκέντρωσή μας και οι Ιταλοί πλησίαζαν. Παρόλα αυτά το ημίχρονο έγραφε +7. Τρίτο δεκάλεπτο και ίδια εικόνα με το πρώτο ημίχρονο η Εθνική να πατάει γκάζι και μετά να χάνει το μυαλό της και τις διαφορές. Στο φινάλε του δεκαλέπτου ήρθε το ξέσπασμα κι η διψήφια διαφορά. Στο τελευταίο δεκάλεπτο λίγο ο εφησυχασμός, λίγο η έδρα και λίγο κάποιες “περίεργες” αποφάσεις του διαιτητικού τρίου έκαναν το ματς ντέρμπι, παρόλα αυτά μέσω της άμυνας και του καθαρού μυαλού στην επίθεση πήραμε το ματς. Φοβερή εμφάνιση ξανά από Γιάννη και Ντόρσεϊ.

Ρεπό και μετά Μεγάλη Βρετανία χωρίς τον Γιάννη

Μετά από τις δύο νίκες με Κροατία και Ιταλία ακολούθησε μία μέρα ρεπό κι ευκαιρία για αποφόρτιση των παικτών που αγωνίστηκαν αλλά και για προπόνηση εκείνων που μετά τους τραυματισμούς έψαχναν ρυθμό. Ακολούθησε η Μεγάλη Βρετανία στο πιο “εύκολο” θεωρητικά πάντα ματς του ομίλου. Ματς το οποίο δώσαμε χωρίς τον Γιάννη που ένιωσε ενόχληση στο πόδι και αποφασίστηκε να ξεκουραστεί και χωρίς βέβαια τον Κώστα Αντετοκούνμπο. Επιστροφή όμως του Παπαγιάννη μετά από τον ζόρικο τραυματισμό που είχε. Η Εθνική ομάδα λίγο από την ποιότητα του αντιπάλου, λίγο η έλλειψη του Γιάννη και λίγο ο εφησυχασμός έκαναν το ματς ντέρμπι στην αρχή με τους διεθνείς να μην δείχνουν το “hustle” που θέλει ο Δημήτρης Ιτούδης μέσα στο παρκέ. Ένα ξέσπασμα του αρχηγού, Κώστα Παπανικολάου, σε τάιμ ήταν αρκετό για να αφυπνιστεί η ομάδα και να επιβάλλει το ρυθμό της, καθαρίζοντας το παιχνίδι. Πολύ καλή εμφάνιση από τον Κώστα Σλούκα και πολύ θετική η επιστροφή του Γιώργου Παπαγιάννη.

Ζόρια απέναντι στους σκληροτράχηλους Ουκρανούς

Το απόγευμα της Τρίτης ήταν μάλλον αυτό που έπρεπε να μοχθήσουν περισσότερο από κάθε άλλο οι διεθνείς μας. Απέναντί μας η πιο σκληροτράχηλη ομάδα του ομίλου με ρεκόρ 3-0 μέχρι τότε, η οποία ήταν αποφασισμένη να μας κάνει να “ματώσουμε” για να σκοράρουμε (και κυρίως τον Γιάννη). Αρχικό ξεκίνημα καλό από την Εθνική ομάδα αλλά η συνέχεια προβληματική, καθότι οι Ουκρανοί με την ανοχή των διαιτητών μας “έδειραν” πολύ και χάλασαν το μυαλό μας, ενώ παράλληλα έβαζαν κάποια μεγάλα σουτ. Αποτέλεσμα να πάμε στο ημίχρονο με -7. Στα αποδύτηρια στο ημίχρονο άλλαξε το τσιπάκι των παικτών και με μπροστάρη τον Γιάννη πάτησαν γκάζι στην επίθεση και έσφιξαν την άμυνα. Μέσα σε πολύ λίγα λεπτά οδηγήσαμε ανατρέψαμε το -7 του ημιχρόνου και βρεθήκαμε μπροστά και με διψήφια διαφορά, αφήνοντας τους Ουκρανούς ανήμπορους να αντιδράσουν. Η συνέχεια εξελίχθηκε σε επιθετικό και αμυντικό κρεσέντο της Ελλάδας και του Γιάννη (41 πόντους ρεκόρ καριέρας με Εθνική) και το ταμπλό στο φινάλε έγραψε +20 (99-79). Οι διεθνείς μας πήραν ένα καλό μάθημα για την συνέχεια και έδειξαν ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν ακόμη κι αν στραβώσει το ματς.

Τελευταίο βήμα το ξεμούδιασμα με Εσθονία

Τελευταίο ματς του ομίλου για την Εθνική αυτό απέναντι στην Εσθονία. Κανονική πεντάδα από τον Ιτούδη και καμία διάθεση για εφησυχασμό. Η Ελλάδα ξεκίνησε με πατημένο το πόδι στο γκάζι και μέχρι το ημίχρονο είχε καθαρίσει το παιχνίδι. Μέχρι το πρώτο δεκάλεπτο άντεξαν να παλέψουν οι μαχητικοί Εσθονοί αλλά δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν το ρυθμό της Εθνικής. Νίκη λοιπόν (90-69) και πρωτιά για την Εθνική με απόλυτο νικών (5-0) κάτι που είχε και πετύχει και στο Mundobasket του 2014 στην Ισπανία, χωρίς να της βγει σε καλό όμως αφού αποκλείστηκε από την Σερβία στους 16. Τα πράγματα όμως τώρα μοιάζουν τελείως διαφορετικά και φαίνεται αυτό από το προπονητικό staff και τους παίκτες.

Το αστέρι μας

Το αστέρι αυτής της ομάδας δεν μπορεί να είναι άλλος από τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, ο οποίος δείχνει να είναι στο καλύτερο στάδιο της καριέρας του και πραγματοποιεί τις καλύτερες και πιο μεστές εμφανίσεις του με την Εθνική ομάδα. Παίζει σαν 5 χτυπώντας στα πόδια τα αντίπαλα σέντερ, πασάρει όταν πρέπει, δεν εκβιάζει προσπάθειες όπως παλιά, βγάζει τεράστια ενέργεια σε άμυνα κι επίθεση και όπως όλοι οι παίκτες της Ελλάδας, είναι ο ορισμός του “hustle” όπως ήθελε εξαρχής την ομάδα ο Δημήτρης Ιτούδης. Οι εμφανίσεις του Γιάννη είναι εκπληκτικές με κορυφαίες εκείνες με την Κροατία και Ουκρανία. Όταν είναι μέσα η ομάδα ανεβαίνει ψυχολογικά, ενώ κι οι αντίπαλοι εστιάζουν πάνω του χωρίς να μπορούν να τον σταματήσουν, αφού είτε τελειώνει τις φάσεις ο ίδιος είτε πασάρει εκεί που πρέπει.

X-factor: Tyler Dorsey

Η μεγαλύτερη διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια είναι ο Tyler Dorsey. Μας δίνει την αυτοπεποίθηση που μας έλειπε με το φαρμακερό του τρίποντο ανοίγοντας τους χώρους και πάνω από όλα δίνοντας τον απαραίτητο χώρο στον Γιάννη για να δράσει, έτσι ώστε να μην κλείνουν όλες οι άμυνες στην ρακέτα και πάνω του. Ο Tyler που προέρχεται από μία τρομερή σεζόν έχει εκτός από το απαιτούμενο ταλέντο και την εμπειρία που χρειάζεται σε αυτό το επίπεδο, τεράστια αυτοπεποίθηση παίρνοντας πολύ δύσκολα σουτ και σε πολύ ζόρικες καταστάσεις, σε φάσεις που τα παιχνίδια έδειχναν να στραβώνουν. Είναι όμως και πολύ σοβαρός στα αμυντικά του καθήκοντα, κάτι που δείχνει το πόσο ήθελε να παίξει με την Εθνική ομάδα αλλά και την επίδραση του coach Ιτούδη.

Οι backcourt μας

Το εξαιρετικό δίδυμο Καλάθη – Σλούκα έχει την δική του επίδραση στην Εθνική ομάδα η οποία είναι καταλυτική. οι οργανωτές τις Εθνικής μας ομάδας έχουν το γενικό κουμάντο μέσα στο παρκέ, φροντίζοντας να κάνουν πιο εύκολη την ζωή της ομάδας και του Γιάννη μέσα στις τέσσερις γραμμές. Ο Καλάθης συνεχίζει όπως έκανε πάντα με την Εθνική να είναι εκεί και να κάνει μεστές εμφανίσεις βγάζοντας πολύ καλές άμυνες, αλλά και άψογες συνεργασίες τόσο με τους ψηλούς όσο και με τα υπόλοιπα γκαρντ μας. Από την άλλη ο Σλούκας κατάφερε να ξεπεράσει το πρόβλημα που τον ταλαιπώρησε και πραγματοποιεί πολύ καλές εμφανίσεις, προσφέροντας σημαντικές προσωπικές φάσεις αλλά και σημαντικές συνεργασίες με τους συμπαίκτες του.

Η πραγματική μας δύναμη

Ο λόγος που η Εθνική μας δείχνει σε κάθε ματς και καλύτερη αλλά που πάνω από όλα οι διεθνείς μας είναι πάντα έτοιμοι ψυχολογικά και συγκεντρωμένοι έχει ονοματεπώνυμο: Δημήτρης Ιτούδης. Ο έμπειρος στο υψηλότερο επίπεδο προπονητής είναι ότι καλύτερο έχει συμβεί στην Εθνική εδώ και χρόνια. Η δουλειά που έχει κάνει με την ομάδα εδώ κι ένα μήνα είναι εμφανής με την ομάδα να βελτιώνεται συνεχώς. Φαίνεται επίσης μετά από κάθε ταϊμ ή σε κάθε επαναφορά που η ομάδα έχει έτοιμα μια πληθώρα plays τα οποία έχουν δουλευτεί. Η πίστη που δείχνει στους παίκτες του τους δίνει τεράστια αυτοπεποίθηση, ενώ το γεγονός ότι κάθε παίκτης όσο πολύ ή λίγο κι αν παίζει δίνει στην ομάδα κάτι σημαντικό, δείχνει ότι ο coach Ιτούδης είχε στο μυαλό του το ρόλο του κάθε παίκτη όταν τους διάλεγε. Ο coach έθεσε ως στόχο στην αρχή της προετοιμασίας το χτίσιμο μιας ομάδας “hustle”, δηλαδή μιας ομάδας που θα παλεύει συνεχώς για κάθε μπάλα και κάθε παίκτης θα δίνει τα πάντα. Αυτό ακριβώς γίνεται στην Εθνική ομάδα κι ελπίζουμε να συνεχιστεί και στα χιαστί.

5/5 λοιπόν στο Μιλάνο και Βερολίνο σου ερχόμαστε. Πρώτα η Τσεχία στους 16 και μετά όλα τα άλλα και να είστε σίγουροι ότι προπονητής και παίκτες εστιάζουν μόνο στην Τσεχία και τίποτα άλλο. Άλλωστε κάτι χρωστάμε στους Τσέχους (Παγκόσμιο 2019 και προκριματικά Ολυμπιακών αγώνων 2021).