Το μαρτύριο, έλαβε τέλος και πλέον τα πάντα στρέφονται γύρω από την ελληνική πραγματικότητα στον Παναθηναϊκό.
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι πως η αγωνιστική κριτική του σημερινού παιχνιδιού, θα γίνει από τον Χρήστο σε δικό του κείμενο. Εμείς θα μιλήσουμε για έναν άνθρωπο, που κουβάλησε πάνω του με τιμή το όνομα του αλλά και το όνομα Παναθηναϊκός.
Ο Όντεντ Κάτας πάει να χτίσει κάτι καλό, και πρέπει να υποστηριχθεί ώστε να τελειώσει σωστά η σεζόν με τον Παναθηναϊκό να κατακτά το νταμπλ και να προετοιμάζεται για την επόμενη χρονιά.
Ξέραμε πάρα πολύ καλά από την αρχή της σεζόν πως, θα ήταν περίεργη και ως ένα σημείο μαρτυρική για τον Παναθηναϊκό στην Ευρωλίγκα.
Δεν είναι μόνο η απόκτηση του Μάριο Χεζόνια, που έφτιαξε τη διάθεση στον κόσμο του Παναθηναϊκού αλλά η όλη φάση έκανε τον κόσμο της πιο μπασκετικής ομάδας στην Ευρώπη να θυμηθεί τα παλιά.
Περιμένατε κάτι άλλο, γιατί εμείς εδώ όχι και ξέρετε γιατί όχι γιατί ξέρουμε και τι να περιμένουμε από την ομάδα και πώς να την κρίνουμε. Τι ήταν λοιπόν η Παρασκευή, μια πίτσα με σαλάτα του Σ.Ε.Φ.
Ο σοφός λαός λέει ένα συγκεκριμένο πράγμα και έχει απόλυτο δίκιο, όταν σέβεσαι κάτι σε σέβεται και αυτό. Όταν δεν το σέβεσαι, δεν θα σε σεβαστεί και θα στο δείξει με τον πλέον εμφατικό τρόπο.
Δεν έχει καμία σημασία η νίκη η ήττα από τη Ζενίτ, όσο η εικόνα μιας ομάδας η οποία είναι παρατημένη.
Χίλιες φορές προτιμώ την εικόνα των τριών δεκαλέπτων, παρά αυτό που έγινε στο τέλος.
Όχι αγόρια μου θα το πιείτε το πικρό ποτήρι μέχρι τέλους, και θα μάθετε να σέβεστε. Θα μάθετε να σέβεστε κυρίως τους εαυτούς σας, γιατί αρκετά μας ζαλίσατε με την υπέρ ομάδα του Μπαρτζώκα.