Μία από τα ίδια λοιπόν και χθες για το «τριφύλλι», το οποίο εμφανίστηκε στο παρκέ για σκάρτα 8-10 λεπτά. Στα υπόλοιπα 30′ εμφάνισε ξανά όλες τις γνωστές παθογένειες που το ταλανίζουν από την αρχή της σεζόν. Σε αυτό το επίπεδο αρκούν 5-6 άσχημα λεπτά για να χάσεις έναν παιχνίδι. Ο Παναθηναϊκός λοιπόν συνήθως ξοδεύει τα 3/4 του παιχνιδιού, ειδικά εκτός έδρας.
Προπονητής που έχει χάσει την μπάλα
Ο Ντέγιαν Ράντονιτς είναι ξεκάθαρο ότι έχει χάσει τόσο την εμπιστοσύνη των παικτών του, όσο όμως και του ίδιου του του εαυτού. Πραγματικά δεν υπάρχει λογική σε όσα εφαρμόζει η ομάδα του κι ο ίδιος. Για παράδειγμα, κανείς δεν έχει καταλάβει για ποιο λόγο ο Γ. Καλαϊτζάκης μπαίνει βασικός σε κάθε αγώνα, παίζει 4-5 λεπτά και μετά δεν ξαναμπαίνει ποτέ. Από την άλλη ο Π. Καλαϊτζάκης είχε δείξει ότι έβρισκε έναν ρόλο στην ομάδα κι είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη του προπονητή. Τον τελευταίο μήνα, πέρα από τον τραυματισμό του, έχει παραγκωνιστεί. Ο Γκριγκόνις, που σύμφωνα με πληροφορίες δεν αρέσει στον Ράντονιτς, εκεί που παραγκωνίζεται εκεί παίζει μετά για πολύ χρόνο. Καταφέρνει ο Παναθηναϊκός με ένα συγκεκριμένο σχήμα να γυρίσει το παιχνίδι και πηγαίνει και βάζει τον Γκουντάιτις, τον οποίο τον χτυπάνε αλύπητα οι αντίπαλοι παίκτες. Και σαν να μην φτάνει αυτό, βάζει και τον Μπέικον, που ήταν σε κακή βραδιά χθες, δίνοντας του τα πρώτα 2-3 σουτ και έτσι η ομάδα έχασε τον ρυθμό της και έδωσε δικαιώματα στους Ιταλούς. Το δε πλάνο της ομάδας, σχεδόν ανύπαρκτο έως καταθλιπτικό. Τι να πεις όταν μία ομάδα φεύγει σε αιφνιδιασμό 4 vs 1 και καταλήγει να τελειώσει την φάση με τρίποντο του Πάρις Λι. ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ.
Εδώ η σχετική φάση:
Η ευθύνη βαραίνει την διοίκηση
Ξεκάθαρα η ευθύνη για το φετινό συνονθύλευμα βαραίνει τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Όπως πρέπει να του πιστώνουμε τις σωστές αποφάσεις, έτσι πρέπει να του επιρρίπτουμε και τις όποιες ευθύνες στα λάθη. Αρχικά πρέπει να βρει τους κατάλληλους ανθρώπους για το οργανόγραμμα της ΚΑΕ. Υπάρχει ξεκάθαρη έλλειψη προσωπικοτήτων, που θα μπορούν να σκανάρουν την αγορά και να κλείνουν τις συμφωνίες. Μεγάλο το κένο του Μάνου Παπαδόπουλου. Επίσης λείπει εκείνο το στέλεχος που θα εκπροσωπεί του σωματείο στις κληρώσεις. Όσον αφορά τον προπονητή έχει ήδη αργήσει να τον απομακρύνει, παρόλα αυτά υπάρχουν κάποια αγκάθια, όπως το θέμα της αποζημίωσης αλλά και το ποιος θα έρθει μετά. Πρέπει ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ να βρει τώρα ή το καλοκαίρι μία μεγάλη προσωπικότητα για τον πάγκο, που θα έχει και το μπασκετικό υπόβαθρο για να πετύχει στον Παναθηναϊκό, να του δώσει τα κλειδιά και να τον αφήσει με ένα πλάνο 2-3 χρόνων να δουλέψει κατάλληλα. Στα του ρόστερ τώρα τα κενά είναι αρκετά και μεγάλα, παρόλα αυτά υπάρχει μία βάση 5-6 παικτών, πάνω στους οποίους μπορεί το «τριφύλλι» να χτίσει. Δεν ξέρω αν ο Μαυροβούνιος θα είναι στον πάγκο με το Λαύριο, πάντως όσο συνεχίζει νομίζω ότι κάποια στιγμή θα φέρει το ξέσπασμα του κόσμου του Παναθηναϊκού, ο οποίος εκτός από τις ήττες δεν αντέχει να βλέπει και την εικόνα ενός συνόλου που μόνο ομάδα δεν θυμίζει κι απλά σέρνει το κουφάρι του σε κάθε γήπεδο.
Τα highlights του αγώνα:
Υ.γ1: Τα πέρι απεριόριστου μπάτζετ τα έχουμε δει και στην μπάλα, η απορία μου είναι ότι ακόμη κι απεριόριστο να είναι το μπάτζετ ποιος θα κάνει τις αλλαγές; Ένας προπονητής που έχει ξεκάθαρα ημερομηνία λήξης;
Υ.γ2: Δεν ξέρω αν η σιγή ιχθύος του Δημήτρη Γιαννακόπουλου είναι παραδοχή ότι η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη φέτος, κάτι που δεν είναι και παράλογο!
Υ.γ3: Οι παίκτες έχουν χάσει κάθε εμπιστοσύνη στον προπονητή τους, παρά τις μεγάλες ευθύνες που έχουν κι αυτοί βέβαια!
Υ.γ4: Κάποτε είχες στον πάγκο Πασκουάλ – Αλβέρτη – Μάνο και πάλι τότε κάποιοι γκρίνιαζαν. Άραγε πως να αισθάνονται τότε όσοι ζήταγαν επιτακτικά από τον Δημήτρη να διώξει τον Πασκουάλ. Ξεκάθαρα το μεγαλύτερο λάθος επί προεδρίας του.
