Ο Παναθηναϊκός έχασε έναν αγώνα, μία ευκαιρία για ένα πολύ σημαντικό διπλό που θα τον έβαζε σε τροχιά, όχι απλά πρόκρισης, αλλά τετράδας. Όπως, ανέφερα και στην εισαγωγή δεν θέλω να σταθώ και να γράψω τόσο για το αγωνιστικό κομμάτι του αγώνα (εκτενέστερη ανάλυση σε αυτό θα κάνει ο Δημήτρης Κουσουντίδης), όσο να διευκρινήσω και να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα αναφορικά με τον Ρικ Πιτίνο.
Όπως, λέει και ο τίτλος αυτού του Blog… ο Ρικ Πιτίνο είναι προπονητής και όχι μάγος. Το πρόβλημα είναι όμως ότι στο υποσυνείδητο του κόσμου ισχύει το αντίστροφο. Όχι ότι δεν είναι προπονητής, εξάλλου δεν χρειάζεται ο Έλληνας οπαδός να τον αναγνωρίσει – το έχουν ήδη κάνει άλλοι προσφέροντας του την ύψιστη τιμή εισαγωγής στο Hall of Fame ενώ ήταν εν ενεργεία προπονητής ακόμα, αλλά αρκετοί τον βλέπουν και τον αντιμετωπίζουν ως μάγο.
Ως τον άνθρωπο δηλαδή που ήρθε και ως δια μαγείας σε 2 βδομάδες θα λύσει όλα τα προβλήματα και τα ζητούμενα του Παναθηναϊκού, ενώ ταυτοχρόνα θα καταφέρει να «περάσει» στους παίκτες την φιλοσοφία του.
Πέρσι, αν θυμάστε καλά, μετά τον αγώνα απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας (αναφέρομαι στον πρώτο αγώνα με τον Ρικ Πιτίνο στο πάγκο), ο Παναθηναϊκός πέρασε ένα μεγάλο διάστημα ύφεσης και κακών εμφανίσεων. Τότε, εμφανίστηκαν τα πρώτα «σύννεφα» και απαξιωτικά σχόλια. Ο Αμερικανός Hall of Famer όμως είχε πρόγραμμα και μια σταθερή φιλοσοφία. Του πήρε 1,5 μήνα, αλλά τα κατάφερε. Το έκανε αργά και μεθοδικά. Όσο «δίδασκε», μάθαινε και ο ίδιος από όσα καινούργια έβλεπε και βίωνε.
Φέτος, στην επιστροφή του στον Παναθηναϊκό ήρθε και γνώριζε την λίγκα, τους παίκτες, τις ομάδες, τις έδρες και κυρίως είχε πάρει ήδη μία «γεύση» από το τι εστί Ευρωλίγκα και ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ταυτοχρόνα όμως, ακριβώς επειδή φέτος γνωρίζει τους παίκτες του και διαθέτει ένα πιο καθαρό πλάνο στο μυαλό του για την ομάδα, η προσαμοργή στην φιλοσοφία του μου μοιάζει όχι τόσο ομαλή. Προσπαθεί, να την «περάσει» πιο γρήγορα, έχοντας ως σύμμαχο σε αυτό τους περσινούς του αθλητές. Αυτοί θα τα καταφέρουν άμεσα, για αυτό και παίζουν περισσότερο, κάποιοι όπως οι Ραίς-Φριντέτ είναι απαραίτητοι, άρα υπάρχει ένα «πρέπει»πάνω σε αυτούς, ενώ οι Τζόνσον, Ουάιλι, Μπέντιλ, Μπράουν μαθαίνουν.
Οι τελευταίοι τέσσερις είναι και αυτοί, οι οποίοι άλλοι λιγοτερο, άλλοι περισσότερο δεν έχουν αποδώσει μέχρι στιγμής τα αναμενόμενα. Ο Ρικ Πιτίνο πρώτα θα προσπαθήσει να κερδίσει κάποιον από αυτούς τους παίκτες και μετά θα προχωρήσει σε κάποια διορθωτική κίνηση.Έχει την ικανότητα να γυρίσει το «τσιπάκι» σε όλους τους. Προς το παρών, τους βλέπει, τους δίνει ευκαιρίες και τους αξιολογεί.
Η ουσία είναι ότι υπάρχει ακόμα δρόμος μέχρι το τέλος της κανονικής περιόδου. Ο Παναθηναϊκός έχει χρόνο να βελτιωθεί, αλλά και να λάβει αποφάσεις που θα καθορίσουν την μοίρα του στο μέλλον. Είτε θα πρέπει ο Ρικ Πιτίνο να «κερδίσει» παίκτες, είτε να αλλάξει. Ο ίδιος ξέρει αυτό που βλέπουμε όλοι όμως. Ομάδα με 3 γκαρντ και με τέτοιο πρόβλημα στα ριμπάουντ δεν μπορεί να έχει βλέψεις.
Και τα δύο όμως αλλάζουν… όχι κουνώντας ένα αόρατο μαγικό ραβδάκι, αλλά με πολλή δουλειά και προπονητική επίδραση. Το Phd (passionate-hungry-driven) του Πιτίνο πρέπει να γίνει τρόπος ζωής για τους παίκτες.
ΥΓ: Όποιος διαβάσει το βιβλίο του Ρικ Πιτίνο μπορεί να καταλάβει πως σκέφτεται. Τα εξηγεί όλα όμορφα, ωραία και με λεπτομέρειες στο βιβλίο του. Πήρε το «καταραμένο» Πρόβιντενς και το οδήγησε σε final-four, πήρε το Κεντάκι μετά από πολλές καταστροφικές σεζόν, τιμωρίες και σκάνδαλα και το οδήγησε σε final-four. Που θέλω να καταλήξω; Αν μπορεί κάποιος να πετύχει και να οδηγήσει σε ένα final-four αυτός είναι ο Ρικ Πιτίνο. Ένας «overachiever» της ζωής.
