Παναθηναϊκός: Κύριοι δυστυχώς αποτύχαμεν

Ο Παναθηναϊκός γνώρισε χθες μία ντροπιαστική βραδιά, με τους παίκτες και το προπονητικό σταφ να δείχνουν εκτός τόπου και χρόνου. Ανέτοιμοι όχι να παίξουν απέναντι σε μία τόσο καλή ομάδα όπως ο Ολυμπιακός, αλλά ούτε απέναντι σε μία ομάδα αλάνας. Μεγάλη ευθύνη για την εικόνα της ομάδας έχει ο προπονητής, καθότι είναι συχνό φαινόμενο φέτος η ομάδα να μπαίνει απροετοίμαστη στα παιχνίδια και να βρίσκεται με διψήφιες διαφορές πίσω στο σκορ στα πρώτα 15-20 λεπτά. Αυτό είναι ανεπίτρεπτο σε αυτό το επίπεδο κι ειδικά όταν συμβαίνει συνεχώς, με πολύ λίγες εξαιρέσεις.

Από τη μία έβλεπες μία ομάδα με ξεκάθαρο πλάνο και στόχευση στο παιχνίδι της, με απόλυτη ηρεμία, σωστή κυκλοφορία της μπάλας, διάβασμα της αντίπαλης άμυνας και παράλληλα έπαιζε πολύ σκληρή άμυνα αποκόπτοντας τον Μπέικον από την υπόλοιπη ομάδα και δυσκολεύοντας τους «πράσινους» στο να κυκλοφορήσουν την μπάλα επιθετικά. Από την άλλη έβλεπες μία ομάδα χωρίς αμυντικές περιστροφές, με παίκτες να χάνουν μαρκαρίσματα και να δέχονται συνεχώς τα ίδια καλάθια κάνοντας και φάουλ πολλές φορές, ενώ επιθετικά υπήρχε φουλ στατικότητα, μηδενικό πλάνο πλην ενός κεντρικού PnR και μετά η μπάλα στον Μπέικον να παίξει iso καταστάσεις κι άγιος ο Θεός. Αυτά τα δεδομένα ήταν σίγουρο ότι θα οδηγούσαν σε άνετη επικράτηση των φιλοξενούμενων.

Μετά δε τα πρώτα 7-8 λεπτά το «τριφύλλι» παρέδωσε πνεύμα δεν προσπάθησε καθόλου να ισιώσει την κατάσταση και φλέρταρε με μία τεράστια ήττα, που αν δεν πάταγε φρένο ο Ολυμπιακός και δεν έβαζε άλλη μία 30άρα ο Ντουέιν Μπέικον, τώρα θα μιλάγαμε για μία ιστορική ήττα των «πρασίνων». Το απόλυτο χάος για 35′ στον Παναθηναϊκό λοιπόν. Κανένα επιθετικό πλάνο, παρά μόνο κάποιες σκόρπιες ατομικές ενέργειες, παίκτες να κάθονται στατικοί έξω από τα 6,75 και να βλέπουν έναν παίκτη να παίζει iso. Οι «πράσινοι» δεν εκμεταλλεύονται καθόλου τις όποιες αρετές έχουν οι παίκτες του ( βλέπε Γκριγκόνις, Παπαγιάννη ), ενώ ακόμη και τον Μπέικον, παρά τις 30άρες που βάζει, δεν τον εκμεταλλεύεται σωστά προς όφελος της ομάδας. Πραγματικά το έχουμε πει άπειρες φορές αλλά σχεδόν 3 μήνες τώρα δεν έχουμε καταλάβει ακόμη τι μπάσκετ ,θέλει ο Ράντονιτς, να παίξει η ομάδα του. Δεν φαίνεται κάποιο ξεκάθαρο επιθετικό πλάνο, κάποια στόχευση και σίγουρα δεν υπάρχουν διακριτοί ρόλοι. Μεγαλύτερο θέμα ότι κι αμυντικά η ομάδα δεν παρουσιάζει τίποτα. Ο προπονητής εμμένει πεισματικά στα δυναμικά hedge out και στις αλλαγές στην άμυνα και δεν το αλλάζει αυτό ακόμη και σε παιχνίδια που δεν του βγαίνει ξεκάθαρα. Χθες οι ερυθρόλευκοι χτύπησαν πολλές φορές αυτή την αλλαγή μεταξύ 1-5 χτυπώντας είτε με τα γκαρντ τους Παπαγιάννη – Γκουντάιτις στα πόδια, είτε βγάζοντας τους Φαλ – Μπολομπόι κάτω από το καλάθι απέναντι στον Λι. Ακόμη η «πράσινη» άμυνα είχε ανύπαρκτο βάθος, αφού η ρακέτα ήταν ελεύθερη διάβαση, ενώ και στις περιστροφές αμυντικά οι παίκτες του Ντέγιαν Ράντονιτς έμοιαζαν χαμένοι στην μετάφραση.

Ο σχεδιασμός επίσης, δεν χρειάζεται να το πούμε εμείς ότι έχει αποτύχει παταγωδώς, με την ευθύνη να βαραίνει ξεκάθαρα τους Ράντονιτς – Πεδουλάκη. Ατομικά μπορεί οι παίκτες να είναι καλοί, αλλά πολλοί δεν ταιριάζουν μεταξύ τους. Για παράδειγμα ο Πονίτκα παρότι είναι ένας αξιόλογος και πολύ χρήσιμος παίκτης, δεν είναι το κομμάτι που λείπει από τον Παναθηναϊκό και δεν μοιάζει να κολλάει με τους υπόλοιπους. Παίκτης στατικός, με κακό σουτ και μηδενική δημιουργία για τον εαυτό του. Ακόμη με δεδομένο ότι οι περισσότεροι στην ομάδα δεν αποτελούν σταθερή πηγή κινδύνου από τα 6,75, οδηγεί στις καταστάσεις iso του Μπέικον να πέφτουν 2-3 παίκτες πάνω του αφού η αντίπαλη άμυνα δεν φοβάται μην πληγωθεί από τους υπόλοιπους παίκτες. Πρόβλημα υπάρχει και στον 1, αφού ο Πάρις Λι παρότι φιλότιμος δεν είναι καθαρό πόιντ, ενώ και ο Νέιτ Ουόλτερς δυστυχώς είναι ευπαθής και ασταθής και δεν έχει καταφέρει να προσφέρει σε σταθερή βάση ότι χρειάζεται η ομάδα. Στην φροντ λάιν τα προβλήματα είναι γνωστά. Ο Παναθηναϊκός διαθέτει δύο ίδιους ψηλούς, με αδυναμία στα PnR και που και οι δύο βρίσκονται σε πολύ κακή κατάσταση αυτή την στιγμή. Ενώ στο 4 υπάρχει μόνο ο «μονοδιάστατος» Ουίλιαμς, που παρότι προσφέρει κάποιους πόντους με ατομικές ενέργειες, είναι πολύ μέτριος αμυντικός ενώ κι επιθετικά το παιχνίδι του περιορίζεται σε iso καταστάσεις. Η μη χρησιμοποίηση του Μαντζούκα είναι πραγματικά ακατανόητη με τον Έλληνα άσο να έχει δείξει ικανός να ανταπεξέλθει τόσο επιθετικά όσο κι αμυντικά.

Η ευθύνη βρίσκεται στα χέρια του ιδιοκτήτη, καθότι αυτό το συνοθύλευμα που παρουσιάζει ο Παναθηναϊκός δεν γίνεται να συνεχίσει έτσι. Θα κινδυνέψει να χαθεί ο όποιος κορμός υπάρχει για του χρόνου. Θα πρέπει να γίνει σωστός καταμερισμός των ευθυνών και να μην πέσει το βάρος μόνο στους εύκολους στόχους. Ήδη ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος προανήγγειλε αλλαγές. Επομένως θα περιμένουμε να δούμε τι θα ακολουθήσει στην ομάδα.

Τα highlights του χθεσινού αγώνα:

Υ.γ1: Ένα μεγάλο συγγνώμη στον εκπληκτικό κόσμο του Παναθηναϊκού που γέμισε το ΟΑΚΑ και σε γενικές γραμμές ήταν κόσμιος. Δυστυχώς ο Παναθηναϊκός δεν έχει καταφέρει φέτος να ανταποδώσει ούτε στο ελάχιστο την στήριξη που έχει από τον κόσμο του φέτος.

Υ.γ2: Όλο το βράδυ βλέπαμε το ίδιο έργο: δεχόσουν εύκολα γκολ – φάουλ ή ελεύθερα σουτ από την weak side, ενώ εσύ επιθετικά τα περίμενες όλα από έναν παίκτη.

Υ.γ3: Η αξιοποίηση του όποιου ελληνικού κορμού υπάρχει είναι μηδαμινή. Οι Π. Καλαϊτζάκης και Λ. Μαντζούκας αξίζουν περισσότερες ευκαιρίες και καλύτερη αξιοποίηση.

Υ.γ4: 5 φορές έχεις κληθεί να χτίσεις ομάδα ( ξέρεις εσύ ) και σχεδόν όλες τις φορές το αποτέλεσμα ήταν κωμικοτραγικό. Κρίμα που ο Δημήτρης σου έδωσε τόσες φορές την ευκαιρία και μάλιστα με τα περισσότερα χρήματα.

Υ.γ5: Για να αναγεννηθεί ο Παναθηναϊκός είναι απαραίτητη η παρουσία μίας μεγάλης προσωπικότητας και η εφαρμογή ενός σύγχρονου μπάσκετ στον πάγκο. Χορτάσαμε από σκεπτόμενο μπάσκετ.