Η επιλογή του Δημήτρη Πρίφτη
Ο Δημήτρης Πρίφτης έχει αναλάβει ως προπονητής του Παναθηναϊκού εδώ και λίγες βδομάδες και ήδη έχει κάνει τις πρώτες του κινήσεις σε όλα τα επίπεδα. Από το ρόστερ, μέχρι το προπονητικό επιτελείο.
Η επιλογή του Έλληνα κόουτς ήταν η καλύτερη δυνατή για τον Παναθηναϊκό. Η αγορά δεν είχε πολλούς διαθέσιμους προπονητές με εμπειρία από την Ευρωλίγκα και το ανώτερο επίπεδο ή έστω προπονητές με σταθερά ανοδική πορεία που να έχουν επιδείξει έργο με την πάροδο των χρόνων, οι οποίοι να είναι έτοιμοι για το επόμενο βήμα στην καριέρα τους. Ο Δημήτρης Πρίφτης δεν είναι άγνωστος, ούτε στο ελληνικό κοινό, ούτε στην ομάδα του Παναθηναϊκού, καθώς έχει διατελέσει βοηθός του Φραγκίσκου Αλβέρτη για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Η πορεία του από τον Άρη, στην Ούνικς Καζάν μέχρι σήμερα είναι σταθερά ανοδική και ο Έλληνας προπονητής έχει επιδείξει έργο σε όλες τις δουλειές του. Έχει κάνει πολλές καλές επιλογές παικτών, ενώ παράλληλα έχει εξελίξει παίκτες. Στα θετικά του ανήκει επίσης το γεγονός ότι γνωρίζει και αντιλαμβάνεται στο 100%, τόσο τις απαιτήσεις που έχει μία ομάδα σαν τον Παναθηναϊκό, όσο και την πίεση που υπάρχει για αποτελέσματα. Συνολικά, ο Δημήτρης Πρίφτης είναι ο καταλληλότερος άνθρωπος, στην κατάλληλη θέση, την πιο σωστή χρονική στιγμή. Απαιτείται, ωστόσο υπομονή και στήριξη από όλους.
Το τεχνικό επιτελείο του κόουτς και το περσινό λάθος
Ένα από τα προβλήματα, στα οποία είχα εστιάσει την περσινή σεζόν ήταν και το προπονητικό επιτελείο του Γιώργου Βόβορα. Ο Έλληνας κόουτς δημιούργησε ένα αρκετά άπειρο (μιλώντας πάντα για αυτό το επίπεδο) τεχνικό επιτελείο. Όταν ο πρώτος προπονητής είναι πρωτάρης, χωρίς εμπειρία θεωρώ ότι θα ήταν καλύτερο για τον ίδιο θα «θωρακιστεί» με ένα λίγο πιο έμπειρο προπονητικό επιτελείο. Όχι απαραίτητα να τοποθετηθούν δίπλα του έμπειροι πρώτοι προπονητές (η κουλτούρα μας και η νοοτροπία μας στην Ελλάδα είναι τέτοια δυστυχώς που θεωρώ ότι αρκετοί πρώτοι προπονητές δεν θα το δεχόντουσαν αυτό, ίσως το θεωρούσαν και ως υποτιμητική πρόταση – Το αντίθετο της περίπτωσης Νας-Ντ’αντόνι στους Νετς, άλλος κόσμος, άλλη κουλτούρα, άλλες αντιλήψεις), αλλά σίγουρα προπονητές που έχουν περάσει αρκετά χρόνια από αυτό το πόστο και γνωρίζουν τις απαιτήσεις που υπάρχουν.
Ο Δημήτρης Πρίφτης, όντας και σαφώς πιο έμπειρος κινήθηκε αρκετά σωστά. Μπορεί ο Θωμάς Νίκου (οι δύο τους έχουν συνεργαστεί κυριολεκτικά παντού και σε κάθε ομάδα, στην οποία έχει υπάρξει ο Δημήτρης Πρίφτης και συγκεκριμένα στην Καβάλα, τον Ίκαρο, τον Άρη και την Ούνικς Καζάν) να μην τον ακολούθησε στον Παναθηναϊκό, αλλά το πόστο αυτό θα το αναλάβει ο εξαιρετικός Ισίδωρος Κουτσός. Ο προπονητής, ο οποίος δίπλα και μαζί με τον Χρήστο Σερέλη πέτυχε πολλά έρχεται να ενταχθεί στο προπονητικό επιτελείο της ομάδας ως ο άμεσος συνεργάτης του Δημήτρη Πρίφτη. Επιπλέον, στον προπονητικό επιτελείο έχει προστεθεί ο Βασίλης Σίμτσακ, ο οποίος και αυτός έχει συνεργαστεί κυριολεκτικά παντού με τον Δημήτρη Πρίφτη, τόσο ως παίκτης, όσο και ως βοηθός του (από το 2018 και μετά). Από τους περσινούς βοηθούς που επέλεξε ο Γιώργος Βόβορας συνεχίζει μόνο ο Κώστας Χαραλαμπίδης.
Ο Κώστας Χαραλαμπίδης θα αποτελέσει τον συνδετικό κρίκο μεταξύ του περσινού και του φετινού Παναθηναϊκού ενημερώνοντας τον Δημήτρη Πρίφτη για όσα θα πρέπει να γνωρίζει για τους νέους παίκτες του, την πρόοδο του, τις συνήθειες τους, αλλά και ορισμένα από τα συστήματα της προηγούμενης σεζόν. Ίσως γίνει και μία ακόμη προσθήκη στο τεχνικό επιτελείο της ομάδας. Αυτό αναμένεται να καθοριστεί μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα.
Δείτε τα συμβόλαια όλων των παικτών της Ευρωλίγκα
Οι λίστες του τμήματος scouting και οι επιλογές του Δημήτρη Πρίφτη
Με το πέρας της αγωνιστικής περιόδου υπήρχαν πολλά δημοσιεύματα που συνέδεαν τον Παναθηναϊκό με διάφορους παίκτες. Σε κάποια υπήρχε δόση αλήθειας, σε κάποια άλλα όχι. Δεν είναι τυχαίο. Παίκτες όπως οι Μέικον, Χουγκάζ και Πέρι βρίσκονταν σε περίοπτη θέση στις λίστες του Νίκου Παππά. Όπως είναι φυσικά ο Νίκος Παππάς και το τμήμα scouting παραδίδει λίστες με παίκτες που έχει ξεχωρίσει και αρμόζουν στο αγωνιστικό προφίλ της ομάδας και έπειτα ο προπονητής επιλέγει κάποιους από αυτούς ή προχωράει σε δικές του επιλογές. Ο Παναθηναϊκός δυστυχώς ή ευτυχώς δεν μπορεί σε μία νύχτα να μετατραπεί σε δεύτερη Μπασκόνια, όπου το σύνθημα σε κάθε off season είναι «In Salazar we trust» (Ο Σάλαζαρ είναι ο επικεφαλής του τμήματος scouting της Μπασκόνια). Απαιτούνται χρόνος, υπομονή και στήριξη ακόμη και εδώ. Οι άνθρωποι που έχουν αναλάβει και τρέχουν το τμήμα αυτό είναι ακόμη άπειροι και μαθαίνουν πως να κινούνται σωστά και εντοπίζουν τους σωστούς παίκτες για την ομάδα.
Από εκεί και πέρα αξίζει να σταθούμε στην μεταγραφή του Οκάρο Ουάιτ. Ο παίκτης γνωρίζει άριστα στον Δημήτρη Πρίφτη και vice versa. Οι δυο τους έχουν συνεργαστεί σε Άρη και Ούνικς με απόλυτη επιτυχία. Η εκτίμηση και η εμπιστοσύνη είναι αμοιβαία. Αυτό έπαιξε ρόλο και στην τελική απόφαση του Αμερικανού φοργουορντ. Χωρίς τον Δημήτρη Πρίφτη στο «πράσινο» τιμόνι της ομάδας, ο παίκτης πιθανώς να μην ερχόταν στον Παναθηναϊκό. Πέρα από την αμοιβαία σχέση εμπιστοσύνης που υπάρχει ο Έλληνας προπονητής προσφέρει την εγγύηση, την προστασία και την ασφάλεια που επιζητεί κάθε αθλητής σε μια νέα ομάδα.
Άλλη μία άκρως ενδιαφέρουσα επιλογή αποτελεί ο Φλόιντ, ο οποίος όπως λέγεται τα έχει βρει σε όλα με την ομάδα και απλά εκκρεμεί η ανακοίνωση του. Σε επόμενο blog και εφόσον ανακοινωθεί θα σχολιάσω και την περίπτωση του.
Για τους Πέρι και Μέικον δεν έχω πολλά να γράψω. Για τον πρώτο δεν έχω τόσο μεγάλο και ασφαλές δείγμα και προτιμώ να τον δω. Ερωτηματικό σε τέτοιες περιπτώσεις είναι πάντα η ικανότητα προσαρμογής ενός παίκτης στο υψηλότερο επίπεδο. Κάτι το οποίο συχνά συνοδεύεται από πιο αυστηρά κριτήρια σε αποφάσεις, επιλογές και αντίληψη πιο σύνθετων και απαιτητικών καταστάσεων μέσα στο παρκέ. Το πρόβλημα που δημιουργείται με αυτούς τους δύο στο παρκέ είναι το μέγεθος, καθώς και οι δύο είναι σχετικά κοντοί και η ικανότητα τους, τόσο στην ατομική, όσο και στην ομαδική άμυνα αποτελεί ένα ερωτηματικό για το επίπεδο της Ευρωλίγκα.
Το σημαντικό για όλες τις περιπτώσεις παικτών που αποκτήθηκαν ή μείνανε ή ακόμη και για αυτούς που πρόκειται να αποκτηθούν είναι ο ρόλος, ο οποίος θα τους δοθεί, καθώς και το πλάνο (αγωνιστικό και μη) που θα κληθούν να υπηρετήσουν. Είναι σημαντικό το γεγονός ότι για τα πάντα έχει αποφασίσει ο Δημήτρης Πρίφτης με βάση τα δικά του «θέλω». Πιο σημαντικό από τα πρόσωπα που θα απαρτίζουν μία ομάδα είναι ο ρόλος τους. Ο κάθε προπονητής μπορεί με τον τρόπο του να καθορίσει την πορεία ενός αθλητή σε μία ομάδα. Θα πρέπει να βρει τον τρόπο να «ξεκλειδώσει» την καλύτερη εκδοχή του αθλητή και να εκμεταλλευτεί τα δυνατά του σημεία προς όφελος της ομάδας.
Οι «μικροί» που θα πρέπει να θεωρούνται μεγάλοι!
Στην Ελλάδα έχουμε την κακή συνήθεια να αναφερόμαστε στους παίκτες ως «ταλέντα» και «μικρούς», μέχρι την μέρα που ουσιαστικά θα παίξουν ή θα αποχωρήσουν από μία ομάδα ως αποτυχημένοι. Δεν θέλω να σταθώ τώρα στο ποιος φέρει την ευθύνη, αυτό είναι ένα εντελώς ξεχωριστό άρθρο και κεφάλαιο από μόνο του. Η ουσία είναι ότι ο Παναθηναϊκός διαθέτει δύο πολύ καλές περιπτώσεις νεαρών αθλητών. Οι Λευτέρης Μαντζούκας και Νίκος Χουγκάζ είναι δύο παίκτες με σπουδαίες περγαμηνές και προοπτικές. Ο πρώτος όπως γράψαμε στο Pickngreen.gr βρίσκεται στα πλάνα του Δημήτρη Πρίφτη και αναμένεται να έχει ρόλο (ενεργό ή μη ή και πόσα λεπτά δεν μπορούμε να ξέρουμε), ενώ ο δεύτερος (δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη) αναμένεται να δοθεί δανεικός στον Ιωνικό για άλλη μία σεζόν. Ουσιαστικά, ο δανεισμός θα ήταν μία καλή λύση και για τον Μαντζούκα. Τα παιδιά αυτά δεν χρειάζονται μεγάλα λόγια και υποσχέσεις. Μόνο χρόνο συμμετοχής, εμπιστοσύνη, στήριξη και ναι να τους αφήσουν να κάνουν λάθη προκειμένου να μάθουν. Αυτά από την πλευρά της ομάδας. Από την πλευρά τους οι αθλητές θα πρέπει να είναι πνευματικά και σωματικά συγκροτημένοι, να δουλεύουν σκληρά, με πλάνο και χωρίς δικαιολογίες.
Η ανάλυση μου για το αγωνιστικό προφίλ του Λευτέρη Μαντζούκα
Ο Παναθηναϊκός αυτή τη στιγμή διαθέτει δύο (βασικά δύο μόλις ολοκληρώσει την κίνηση με τον Νίκο Χουγκάζ και επίσημα) πολύ καλές περιπτώσεις παικτών. Όσα έχω καταφέρει να μάθω για τους δύο αθλητές με κάνουν να αισιοδοξώ για τις περιπτώσεις τους. Θα είναι κέρδος, τόσο για τον Παναθηναϊκό, όσο και για το ελληνικό μπάσκετ συνολικά αν και εφόσον αυτά τα παιδιά καταφέρουν να αγωνιστούν βάση των δυνατοτήτων τους.
Θεωρώ, ωστόσο ότι ο Παναθηναϊκός θα έπρεπε ή θα μπορούσε βασικά να κοιτάξει άλλες 1-2 περιπτώσεις νεαρών αθλητών. Ίσως προκύψει κάποιο ενδιαφέρον μετά τους αγώνες της U20. Εκεί υπάρχουν και άλλες πολύ ενδιαφέρουσες περιπτώσεις παικτών.
Στήριξη, υπομονή και πίστη στο πλάνο
Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει ή διαβάσει για πλάνο; Αγωνιστικό και μη, με κεντρικό πρόσωπο έναν προπονητή ή μία φουρνιά παικτών; Ουκ ολίγες θα απαντήσω. Και εκεί ακριβώς έγκειται το πρόβλημα του Παναθηναϊκού τα τελευταία χρόνια. Του λείπει το πλάνο, η ξεκάθαρη κατεύθυνση, καθώς φυσικά και η επιμονή, στήριξη και πίστη σε αυτό. Είναι πάρα πολύ ωραίο και εύκολο σε θεωρητικό επίπεδο να μιλάμε για στήριξη και πλάνα. Αλλά η ουσία είναι η έμπρακτη στήριξη. Στις κακές στιγμές, στις δύσκολες βραδιές, στα ατυχή αποτελέσματα. Όταν πια όλοι ξεπεράσουμε αυτή την «άρρωστη», αναχρονιστική και παρωχημένη αντίληψη ότι η ήττα απαγορεύεται και αντικρίσουμε κατάματα, εντελώς κυνικά την πραγματικότητα θα έχουμε κάνει ένα βήμα μπροστά. Θα μπορέσουμε όλοι πιο εύκολα να αποδεχτούμε το ποιοι είμαστε τώρα και με τι «όπλα» στην φαρέτρα μας «πολεμάμε» άλλες πιο πλούσιες, πιο ποιοτικές ομάδες ή ακόμη και ομάδες που απλά βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση ή σε καλύτερο βράδυ.
Η ήττα δεν πρέπει να γίνει συνήθεια και συμφωνούμε απόλυτα. Συνήθεια θα πρέπει να γίνει στην ομάδα αρχικά να παλεύει όλα τα παιχνίδια, στην συνέχεια να μάθει να τα κερδίζει και να χτίσει αυτή την νοοτροπία συνολικά ξανά. Δεν είναι ψέμα. Έχει λείψει αυτό από τον Παναθηναϊκό.
ΥΓ: Η Βιλερμπάν ανακοίνωσε σήμερα την απόκτηση του Κώστα Αντετοκούνμπο και πάνω σε αυτό θα ήθελα να πω 1-2 πραγματάκια. Όπως έγραψα και στο Twitter θεωρώ μεγάλη ήττα, τόσο του Παναθηναϊκού, όσο και του Ολυμπιακού το γεγονός ότι ο παίκτης κατέληξε εκεί, από την στιγμή που βάση δημοσιευμάτων και οι ενδιαφέρθηκαν για τον παίκτη. Οι καλοί Έλληνες παίκτες για αυτό το επίπεδο είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. «Κόκκινοι» και «πράσινοι» θα πρέπει να καταφέρνουν να τους κλείνουν. Να βρουν τον τρόπο και το κατάλληλο πλάνο. Αυστηρό και σκληρό αυτό που γράφω; Μπορεί. Αλλά είναι η πραγματικότητα. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός δεν αποτελούν πια τόσο ελκυστικό προορισμό ούτε για τους Έλληνες ταλαντούχους παίκτες.
Αυτό το λες και ήττα. Μεγαλύτερη ήττα για όποιον τον ήθελε περισσότερο, είτε αυτός πρακτικά ήταν ο Ολυμπιακός, είτε ο Παναθηναϊκός. https://t.co/VNaC9DSdxY
— Theο Anastasoudis (@Theo_Anast) July 16, 2021
Να συμπληρώσω και κάτι ακόμη για αυτήν την υπόθεση. Ο Κώστας Αντετοκούνμπο έκανε την σωστή επιλογή για την καριέρα του. Γενικά θεωρώ ότι όλοι οι Αντετοκούνμπο έχουν ζυγίσει πολύ σωστά όλες τις επιλογές τους και είναι πολύ στοχευμένες. Οφείλω γενικά να παραδεχτώ ότι η Βιλερμπάν θα γίνει από τις αγαπημένες μου ομάδες. Θα παρακολουθώ ανελλιπώς τους Κ. Αντετοκούνμπο, Ουεμπανιάμα και Οσετκόφσκι.
ΥΓ 2: Για τον Μήτολγου πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί. No hard feelings… που λένε και στο χωριό μου. Ο παίκτης έκανε την επιλογή με βάση την επίτευξη των προσωπικών του στόχων και της προοπτικής που του προσφέρει η Αρμάνι, έχοντας πάντοτε στο μυαλό του να καταφέρει να βρεθεί στο ΝΒΑ. Αυτός είναι ο μεγάλος του στόχο, κάτι που άλλωστε έχει δηλώσει ανοιχτά. Τώρα για τα λεφτά που του έδινε ο Παναθηναϊκός; Του τα πρόσφερε η ομάδα αναγνωρίζοντας την προοπτική που έχει ο παίκτης. Δεν τα έκλεψε στην τελική. Για να αντιληφθούμε όμως την αντικειμενική αξία του παίκτη ας διαβάσουμε αυτό το υπέροχο tweet του Πάνου που είναι πραγματικά ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει για την συγκεκριμένη περίπτωση.
Γράφετε την λέξη υπεραξία για τον Μήτογλου και δεν ξέρετε τι σημαίνει. Υπεραξία θα ήταν να έδινε 900 ο γάβρος όπως έκανε για τον Μάντζαρη για να τον κρατήσει επειδή είναι Έλληνας. Στην Ιταλία πηγαίνει ως κοινοτικός/ξένος οπότε έπαιρναν όποιον ήθελαν από την αγορά.
— Panos Trexagureve (@EgwPouKsereis) June 20, 2021
Όλη η ουσία είναι η τελευταία πρόταση. Η Αρμάνι τον πλήρωσε τόσα για την αντικειμενική του αξία, καθώς θα λογίζεται ως ξένος και όχι ως γηγενής. Η Αρμάνι δεν τον πλήρωσε τόσο για το ελληνικό του διαβατήριο. Αυτό εξηγεί πολλά για τον Ντίνο Μήτογλου. Ντίνο καλή επιτυχία και μακάρι να ξανασμίξεις με τον Παναθηναϊκό.
ΥΓ 3: Σε space στο Twitter δεν ξέρω πότε και με ποιους θα ξαναμπώ. Το γράφω και εδώ επειδή κάποιοι (λίγοι – μην φανταστείτε καμιά λαοθάλασσα) με ρωτήσατε. Οι λόγοι είναι αρκετοί. Όταν θεωρήσω σκόπιμο ίσως οργανώσω εγώ ένα space. Υπάρχει ένα άτομο που με έπεισε… Ονόματα δεν χρειάζονται, ξέρει.
ΥΓ 4: Δυσκολεύομαι να γράφω συχνά άρθρα γιατί πραγματικά πολλές φορές θέλω να γράφω τόσα πολλά πράγματα που μου είναι αδύνατον να βρω τόσο χρόνο. Ίσως έχει έρθει η ώρα να στηθεί κάποια ζωντανή εκπομπή ή κάποιο podcast, ώστε να μπορώ πιο εύκολα, πιο γρήγορα και πιο άμεσα να καταθέτω όλες τις απόψεις μου. Το κομμάτι αυτό το επεξεργάζομαι ακόμη.
ΥΓ 5: Προβλήματα είναι μόνο τα υγείας, όλα τα άλλα είναι προβληματισμοί. Να είστε πάντα όλοι καλά με υγεία και να προσέχετε.