Δεν θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά καθώς ήταν μέρα μνήμης προς τον ΑΝΘΡΩΠΟ που δημιούργησε αυτή την ομάδα, τον ΠΑΥΛΟ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟ και ο οποίος “έφυγε” στις 10 Ιουνίου 2018……
Μια χρονιά που είχε διάφορα σκαμπανεβάσματα, λύπες, γκρίνια αλλά έκλεισε με τον πιο χαρούμενο τρόπο συνεχίζοντας έτσι το απίστευτο και ανεπανάληπτο ρεκόρ για 26ο συναπτό έτος με την κατάκτηση έστω κι ενός τίτλου που δεν το συναντάς πουθενά στον κόσμο, πόσω μάλλον στο χώρο του μπάσκετ.
Επιτρέψτε μου προτού συνεχίσω να απονείμω τα εύσημα σε μια ομάδα που πραγματικά απέδειξε πως δεν ήταν “φωτοβολίδα” η φετινή της πορεία και ούτε είναι μια “νεόπλουτη” για να συμπεριφέρεται με άσχημο τρόπο όπως κάποια άλλη (ονόματα δεν λέμε, συνειδήσεις δεν θίγουμε). Αντιθέτως πρεσβεύει όλα όσα πρέπει να έχει ένας σύλλογος για να κάνει πρωταθλητισμό, πηγαίνοντας βήμα-βήμα κάθε φορά χωρίς τυμπανοκρουσίες και με καθρέπτη των όσων πετυχαίνει να είναι το παρκέ…..Ο λόγος για το Λαύριο, που μέσα από τον τρόπο παιχνιδιού του και τον σεβασμό που έτρεφε σε όλους τους αντιπάλους κατάφερε κάτι το ακατόρθωτο για την ιστορία του. Όχι μόνο να ασχοληθεί όλη η μπασκετική Ελλάδα με την ομάδα του Χρήστου Σερέλη ρίχνοντας στο “καναβάτσο” όλες τις ομάδες ειδικά στην έδρα του αλλά να πετύχει κάτι το οποίο θα μνημονεύεται για πολλά πολλά χρόνια, μετέχοντας στα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδος, στους τελικούς του πρωταθλήματος, εξασφαλίζοντας παράλληλα το εισιτήριο για τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Μάλιστα οι παίκτες του όχι μόνο “ψήλωσαν” αρκετά, αναγκάζοντας τις “μεγάλες” ομάδες να ασχοληθούν με την πάρτη τους (Ντιαλό, Κάρτερ και Κόζι) αλλά κοίταξαν στα ίσια τους πράσινους καταφέρνοντας να πάρουν και μία νίκη, ισοφαρίζοντας σε 1-1 τη σειρά αποσπώντας ιδιαίτερα κολακευτικά σχόλια.
Ο Παναθηναϊκός λοιπόν σε μία περίεργη χρονιά που περιελάμβανε το χαμηλότερο μπάτζετ που είχε ποτέ αλλά και παίκτες χαμηλότερου επιπέδου σε σχέση με όσα έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε απέδειξε πως η φανέλα του είναι πολύ βαριά για να μείνει εκτός στόχων, ειδικά στα εγχώρια. Ως είθισται το ταμείο γίνεται στο τέλος της χρονιάς όπου θα δούμε πως θα κινηθεί ενόψει της νέας σεζόν, ποιοι παίκτες θα παραμείνουν και ποιοι θα κοιτάξουν προς άλλες πολιτείες, ωστόσο είναι πολύ νωρίς για να πούμε το οτιδήποτε. Εξάλλου όλοι μας θέλουμε να δούμε το τριφύλλι να επιστρέφει στην μπασκετική “ελίτ” της Ευρώπης που είναι το Φάιναλ Φορ και στόχος της διοίκησης είναι να φτιάξει μια ιδιαίτερα ανταγωνιστική ομάδα.
Στους τελικούς του πρωταθλήματος λοιπόν απέναντι στους πράσινους δεν υπήρχε ούτε η ΑΕΚ, ούτε ο Προμηθέας αλλά η ευχάριστη έκπληξη της φετινής σεζόν, το Λαύριο που έχοντας κάνει την υπέρβασή του, έπαιξε απελευθερωμένα κερδίζοντας τον θαυμασμό όλων. Στη μπασκετική “ζυγαριά” οι παίκτες του Κάτας υπερτερούσαν έναντι των αντιπάλων τους ωστόσο τα “χρειάστηκαν” για να κάμψουν την αντίστασή τους φτάνοντας στα τέσσερα παιχνίδια τη σειρά. Παίκτες-προσωπικότητες όπως του αρχηγού Ιωάννη Παπαπέτρου, του Ντίνου Μήτογλου, του Χάουαρντ Σαντ-Ρος αλλά και του Μπεν Μπεντίλ ήταν αυτές που ξεχώρισαν χωρίς να θέλω να αδικήσω κάποιον άλλον από τα υπόλοιπα παιδιά καθώς έδωσαν την κατάλληλη στιγμή αυτά που έπρεπε σε άμυνα κι επίθεση.
Αν κάτι θα μείνει χαραγμένο είναι φυσικά η επιστροφή του κόσμου ειδικά στον τέταρτο τελικό όπου με τον γνώριμο τρόπο “έσπρωξε” την ομάδα προς τον τίτλο μιας και παρά το γεγονός ότι υπήρχαν κοντά στα 400 άτομα στο κλειστό του Λαυρίου σε έκανε να νιώθεις μια επιστροφή στην κανονικότητα. Το έβλεπες εξάλλου και στα μάτια των παικτών, τη χαρά, τον ενθουσιασμό, να αποτυπώνουν αυτά τα συναισθήματα μέσω των κινητών τηλεφώνων τους κατά τη διάρκεια των πανηγυρισμών, με τον Μάριο Χεζόνια να το “ζει” κάπως πιο έντονα μιας και ο κόσμος ήταν ένας από τους λόγους που φόρεσε τα πράσινα……
Υ. Γ. 1. Πρωτάθλημα για σένα Παύλο Γιαννακόπουλε
Υ.Γ. 2. Λευτέρη, Τι Τζέι, Μπεν, Χάουαρντ, Ιωάννη, Λευτέρη, Ίαν, Μπεν, Γιώργο, Νίκο, Λεωνίδα, Νεμάνια, Κωνσταντίνε, Γιώργο, Μάριο, Ζακ, Άαρον σας ευχαριστούμε για όλα.
Υ.Γ. 3. Φράγκι έχεις σπάσει κάθε ρεκόρ. Πρωτάθλημα ως παίκτης, προπονητής, τιμ μάνατζερ και γενικός διευθυντής
Υ.Γ. 4. Κάντε αυτό που πρέπει να επιστρέψουμε για το 7ο