Ο Λευτέρης Μαντζούκας ήρθε στον Παναθηναϊκό πριν από περίπου ένα χρόνο (18/12 ανακοινώθηκε), όταν οι «πράσινοι» ολοκλήρωσαν το κόλπο γκρόσο με την απόκτηση του από τον Προμηθέα Πάτρας. Ήταν μια κίνηση που κανείς δεν περίμενε και έπιασε τους πάντες προ εκπλήξεως.
Διαβάστε το αναλυτικό scouting report του Θοδωρή Αναστασούδη για τον Λευτέρη Μαντζούκα!
Τότε προπονητής της ομάδας ήταν ο Γιώργος Βόβορας, ο οποίος ήθελε βάση του τότε πλάνου να στηρίξει τον νεαρό, ταλαντούχο αθλητή. Βέβαια, ο Γιώργος Βόβορας δεν μακροημέρευσε, καθώς στις 4/1/2021 απολύθηκε και λίγες μέρες μετά ανέλαβε τους «πράσινους» ο Όντεντ Κάτας. Ο Ισραηλινός προπονητής, και πρώην παίκτης του Παναθηναϊκού, δεν φάνηκε ιδιαίτερα ένθερμος στο θέμα του Μαντζούκα. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι παρόλο που ο Λευτέρης Μαντζούκας ανακοινώθηκε στις 18/12, ο Παναθηναϊκός έλαβε το «πράσινο φως» για την συμμετοχή του, σχεδόν δύο μήνες μετά, στις 23/2 και αφού πρώτα η ΕΟΚ αρνήθηκε, με τους «πράσινους» να καταφεύγουν στο ΑΣΕΑΔ.
Οι χρόνοι συμμετοχής με Βόβορα, Κάτας και το πλάνο του Πρίφτη
Η αγωνιστική περίοδος ολοκληρώθηκε με τον Λευτέρη Μαντζούκα να έχει μικρό χρόνο συμμετοχής και αυτό μόνο στο ελληνικό πρωτάθλημα. Η σεζόν 2021-2022 ήταν ο μεγάλος στόχος, τόσο για τον Λευτέρη Μαντζούκα, όσο και για την ομάδα, η οποία θα έπρεπε να βρει τον καλύτερο τρόπο για να αξιοποιήσει το «διαμαντάκι» που είχε στα χέρια της. Εν τέλει, ο Δημήτρης Πρίφτης το πήρε πάνω και δεν θέλησε να δοθεί ο παίκτης δανεικός, αλλά να αποτελεί ένα ενεργό μέλος του ροτέισιον της ομάδας, δίνοντας του παράλληλα την ευκαιρία να εξελιχθεί και να βελτιωθεί.
| Α1 | Ευρωλίγκα | |
| Γιώργος Βόβορας | Δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής | 0 |
| Όντεντ Κάτας | 9:12′ (5 αγώνες) | 0 |
| Δημήτρης Πρίφτης | 9:52′ (6 αγώνες) | 5:40′ (7 αγώνες) |
Ο φετινός ρόλος του Λευτέρη Μαντζούκα
Η αλήθεια είναι ότι έχει υπάρξει αρκετή συζήτηση γύρω από τον ρόλο του Λευτέρη Μαντζούκα στην Ελλάδα. Παρόλο που έχει περισσότερο χρόνο συμμετοχής σε σχέση με πέρσι, αυτός δεν είναι αρκετός. Ο Λευτέρης Μαντζούκας είναι 18 χρονών και θα έπρεπε να έχει ήδη πιο ενεργό ρόλο στην ομάδα και όχι επειδή είναι απλά νεαρός, αλλά λόγω του work ethic του και υψηλού ταβανιού του. Τα νέα παιδιά πρέπει να παίζουν, να έχουν αγωνιστικό ρυθμό και έτσι να βελτιώνονται. Ακόμα και τα 5:40′ λεπτά στην Ευρωλίγκα είναι λίγο εικονικά, καθώς έχει δύο παιχνίδια (με Άλπα και Ρεάλ), στα οποία αγωνίστηκε περίπου 14 λεπτά, ενώ στα υπόλοιπα δεν έχει ξεπεράσει τα 4 λεπτά! Ως θετικό μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο το γεγονός ότι σε αρκετά από τα αυτά τα λεπτά συμμετοχής που πήρε το παιχνίδι «παιζόταν» ακόμα και δεν είχε κριθεί. Και πάλι όμως, ο χρόνος συμμετοχής του θα μπορούσε να είναι περισσότερος. Τα στατιστικά του μπορείτε να τα βρείτε εδώ.
Αν η Ευρωλίγκα είναι λίγο δύσκολη και πιο απαιτητική για τον νεαρό άσο του Παναθηναϊκού, δεν ισχύει το ίδιο σε καμία περίπτωση για το ελληνικό πρωτάθλημα. Όπως φαίνεται και στον παραπάνω πίνακα ο Λευτέρης Μαντζούκας έχει αγωνιστεί σε 6 παιχνίδια φέτος, από τα 9 που έχει δώσει ο Παναθηναϊκός – είχε απουσιάσει και λόγω ασθένειας σε κάποιο, μετρώντας κάτι λιγότερο από 10 λεπτά συμμετοχής κατά μέσο όρο. Χρόνος συμμετοχής, ο οποίος είναι εφάμιλλος του περσινού του. Το κακό είναι και σε αυτή την περίπτωση ότι ναι μεν έχει έναν πιο υψηλό μέσο όρο, αλλά στα 2 από τα 6 παιχνίδια έχει αγωνιστεί αθροιστικά 5 λεπτά. Παρακάτω στον πίνακα φαίνονται οι χρόνοι συμμετοχής του, καθώς και τα στατιστικά του στα 6 αυτά παιχνίδια.
Η λάθος αντιμετώπιση
Είναι δεδομένο και συζητιέται χρόνια τώρα. Στην Ελλάδα οι νεαροί αθλητές αντιμετωπίζονται ως ταλέντα μέχρι πολύ μεγάλη ηλικία. Θα έπρεπε από τα 18 τους κιόλας να λογίζονται ως ενεργά μέλη. Να λαμβάνουν ευκαιρίες και πρωτίστως να παίζουν και να έχουν αγωνιστικό ρυθμό. Το τελευταίο δεν είναι πάντα εύκολο να επιτευχθεί. Ιδίως σε μία χώρα όπου δεν υπάρχουν οι Β΄ ομάδες όπως στην Ισπανία και την Γερμανία πχ. Το παράδειγμα του Πάμπλο Λάσο και της Ρεάλ Μαδρίτης (εκ των κορυφαίων ακαδημιών στην Ευρώπη) είναι το πλέον ενδεικτικό. Η ομάδα σταθερά, με πλάνο, προσφέροντας ένα υγιές περιβάλλον για κάθε αθλητή, τους βάζει στο ροτέισιον της πρώτης ομάδας. Όχι στα λόγια, με πράξεις. Με λεπτά και στήριξη. Τα παραδείγματα είναι πολλά. Ας μην πιαστούμε μόνο από την περίπτωση του Κλάβτσαρ. Η Ρεάλ Μαδρίτης έχει αυτή την νοοτροπία μία 10ετία τώρα!
Να δούμε τι συμβαίνει αντίστοιχα στην Ελλάδα; Η απάντηση είναι ξεκάθαρα απογοητευτική. Και ο Παναθηναϊκός δεν αποτελεί εξαίρεση δυστυχώς με την περίπτωση του Λευτέρη Μαντζούκα. Στα 18 του και έχοντας παραστάσεις από το Γιούροκαπ με τον Προμηθέα θα έπρεπε να του δίνεται περισσότερος χρόνος, χώρος, αλλά και εμπιστοσύνη.
Ενεργό μέλος του ρόστερ
Ο Λευτέρης Μαντζούκας έμεινε στον Παναθηναϊκό, επειδή θεωρήθηκε ότι μπορεί να προσφέρει ως ενεργό μέλος του ρόστερ και όχι ως ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Στην ηλικία που βρίσκεται δεν έχει νόημα να συζητάμε για έναν ρόλο ως 12ος/13ος παίκτης και μάλιστα σε ένα ρόστερ 13-14 παικτών. Θα ήταν προτιμότερο να δοθεί να δανεικός σε ομάδα της Α1 που έπαιζε Ευρώπη και θα μπορούσε να του δίνει σταθερά 20-25 λεπτά. Δεν είναι μόνο ο αγωνιστικός ρυθμός, αλλά η ψυχολογία, οι παραστάσεις που συλλέγουν. Κανείς δεν θα γκρίνιαζε ακόμη και λάθη να έκανε ο Λευτέρης Μαντζούκας. Μέσα στην διαδικασία εκμάθησης είναι και αυτά. Προφανώς, δεν θα είχε το αλάθητο, αλλά 1-2 μικρά λάθη συγχωρούνται μπροστά στην εξέλιξη του αθλητή και προκειμένου να αγωνίζεται.
Βέβαια, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες δυστυχώς που καθορίζουν την επιτυχημένη πορεία και αξιοποίηση ενός νεαρού αθλητή. Η πίεση στον προπονητή, το περιβάλλον, ο ίδιος ο αθλητής (δεν υπάρχει εδώ καμία αμφιβολία για το work ethic του Λευτέρη Μαντζούκα – όλοι λένε τα καλύτερα και μόνο) φυσικά και ίσως κάποιες συγκυρίες που να το δώσουν περισσότερο χρόνο και χώρο.
Το 2022 θα πρέπει να είναι μια σεζόν, στην οποία ο Λευτέρης Μαντζούκας θα ξεδιπλώσει το πλούσιο ταλέντο του. Ευχή όλων είναι να αγωνίζεται, όσο περισσότερο γίνεται.
