Προπονητής
Νταμίρ Μουλαομέροβιτς (19 Σεπτεμβρίου 1974): Ο άλλοτε παίκτης του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού, του Πανελληνίου και του ΠΑΟΚ, είναι ο τωρινός προπονητής της Κροατίας. Έχοντας θητεύσει αρκετό καιρό ως βοηθός του προηγούμενου ομοσπονδιακού προπονητή, Βέλικο Μρσιτς, όταν η ομοσπονδία αποφάσισε να απομακρύνει τον Μρσιτς, ο Μουλαομέροβιτς ήταν η πρώτη επιλογή. Από όταν έχει αναλάβει τα αποτελέσματα δεν είναι αυτά που περιμένουν οι Κροάτες, παρόλα αυτά διαθέτει ένα πλούσιο σε ταλέντο ρόστερ, το οποίο θα προσπαθήσει να διαχειριστεί προκειμένου να φθάσει η ομάδα όσο πιο ψηλά γίνεται.
Το αστέρι
Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς (18 Απριλίου 1989): ο 33χρονος πλέον των Utah Jazz είναι για άλλη μία φορά παρών, εκπροσωπώντας το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του. Είναι ένας από τους μακροβιότερους Ευρωπαίους παίκτες στο ΝΒΑ με αρκετά αξιόλογη καριέρα και γεμάτες σεζόν στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου. Δυνατό του στοιχείο είναι το περιφερειακό σουτ, χωρίς όμως να είναι μονοδιάστατος καθώς έχει την ικανότητα επίσης να ποστάρει και να πασάρει στην αδύνατη πλευρά.
Ο ηγέτης στο παρκέ
Μάριο Χεζόνια (25 Φερβρουαρίου 1995): Ένας γνώριμος και αγαπημένος παίκτης για το ελληνικό (κυρίως πράσινο) κοινό αναμένεται να είναι ο ηγέτης της Κροατίας μέσα στο παρκέ. Ο άλλοτε παίκτης του Παναθηναϊκού προέρχεται από μία καταπληκτική σεζόν με την Ούνιξ Καζάν (πήρε μεταγραφή στην Ρεάλ Μαδρίτης) όπου κατάφερε να εξελίξει κι άλλο το παιχνίδι του αλλά και την ηγετική του στόφα. Ο “σούπερ” Μάριο αναμένεται να αναλάβει τον ρόλο του ηγέτη μέσα στο παρκέ με την μπάλα να είναι συνήθως στα χέρια του, με τον ίδιο να τελειώνει πολλές φάσεις αλλά και να πασάρει συχνά όποτε δημιουργούνται ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα.
Το ερωτηματικό
Ντάριο Σάριτς (8 Απριλίου 1994): Το μεγάλο ερωτηματικό της φετινής Κροατίας δεν είναι άλλο από τον Ντάριο Σάριτς. Ο διεθνής Κροάτης προέρχεται από ρήξη χιαστού που υπέστη πριν από ένα χρόνο αλλά και από μία σεζόν αποθεραπείας και επανένταξης ουσιαστικά σε αγωνιστικούς ρυθμούς. Πρόκειται για παίκτη βαρόμετρο για την Εθνική, καθότι το ταλέντο του είναι αδιαμφισβήτητο, όπως και η εμπειρία του αφού μιλάμε για έναν παίκτη που παίζει πολλά χρόνια στο υψηλό επίπεδο του ΝΒΑ με γεμάτες σεζόν, ενώ έχει και μεγάλη εμπειρία με αρκετές συμμετοχές στην Εθνική ομάδα της χώρας του. Αν βρεθεί σε καλό αγωνιστικό ρυθμό θα ανεβάσει κατακόρυφα το επίπεδο της ομάδας του.
Τα δυνατά σημεία
Αναμφισβήτητα η Εθνική Κροατίας είναι μία δυνατή αντίπαλος, η οποία χρειάζεται προσοχή καθότι διαθέτει αρκετά όπλα στην φαρέτρα της. Μεγάλο πλεονέκτημα της αποτελεί το μέγεθος, καθότι σε αυτή την ομάδα είναι άπλετο. Αρκεί κανείς να σκεφτεί ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει σχήματα με Μπογκντάνοβιτς – Χεζόνια – Σάριτς – Ζούμπατς. Το μέγεθος της της επιτρέπει να κλείνει τους χώρους στην άμυνα, ενώ στην επίθεση δημιουργεί πολλά miss-match τα οποία της προσφέρουν είτε καλάθια είτε πάσα στην weakside (αδύνατη πλευρά) για spot-shooting ή μετά από cut (κόψιμο) προς την ρακέτα. Υπάρχει επίσης πολύ καλή χημεία ανάμεσα στους παίκτες, αφού πρόκειται για ένα γκρουπ παικτών που έχει πάρει μέρος σε πολλά τουρνουά. Αυτό σημαίνει ότι έχουν την απαιτούμενη εμπειρία για να ανταπεξέλθουν. Τέλος σημαντικό μέρος της δύναμής της είναι το εύκολο σκορ σχεδόν από κάθε θέση και με πολλαπλούς τρόπους.
Που πονάει
Το πιο εμφανές πρόβλημα είναι η backcourt της (point και combo guards) όπου όχι μόνο δεν έχει εφάμιλλη ποιότητα με τις άλλες θέσεις. Εκτός του πολιτογραφημένου Jaleen Smith, ο οποίος είναι απλά ένας τίμιος γκαρντ, αναγκάζεται να παίζει πολύ χρόνο στο 2 ο Μπογκντάνοβιτς προκειμένου να καλύψει το κενό αλλά και να χωρέσουν οι υπόλοιποι παίκτες που υπάρχουν από το 3 και πάνω. Πολύ συχνά οι Κροάτες παρουσιάζουν “κενά” διαστήματα όπου χάνουν την συγκέντρωση τους και μένουν αρκετά πίσω στο σκορ. Επίσης το παιχνίδι τους μπορεί να γίνει λίγο προβλέψιμο αφού όταν είναι στο παρκέ οι Χεζόνια και Μπογκντάνοβιτς συνήθως θα προσπαθήσουν με μία πάσα είτε να τελειώσουν την φάση, είτε να ποστάρει ένας εξ αυτών και να πασάρει αν βρει ρήγμα στην αντίπαλη άμυνα. Το τρωτό σημείο της άμυνας της είναι ξεκάθαρα η περιφέρεια κι είναι το σημείο που εκμεταλλεύονται όλοι οι αντίπαλοι της προκειμένου να βρουν σκορ ή να της προκαλέσουν κάποιο ρήγμα στην ρακέτα, αφού η άμυνα μέσα αποτελείται από τεράστια κορμιά που κρύβουν το καλάθι.
Τι πρέπει να κάνει η Εθνική
Το πρώτο μέλημα της Εθνικής μας ομάδας είναι η άμυνα που πάντα μας οδηγούσε σε επιτυχίες και που και στα παιχνίδια (φιλικά και προκριματικά) μας έδωσε την δυνατότητα να τρέχουμε στον αιφνιδιασμό, να κατεβάζουμε τους αντιπάλους αλλά και να αντέχουμε στα δικά μας “νεκρά” διαστήματα. Στην επίθεση θα πρέπει να παίξουμε αρκετό PnR με τον ψηλό μα (λογικά θα είναι ο Γιάννης) και να εκμεταλλευτούμε το ταχύτατο κόψιμο του στην ρακέτα ή το χώρο για διείσδυση του γκαρντ μας. Πρέπει να έχουμε καλές αποστάσεις και υπομονή στην κυκλοφορία της μπάλας γιατί είναι δεδομένο πως έτσι θα σπάσουμε την αμυντική τους ισορροπία και θα βρούμε ρήγματα όπως και ελεύθερα σουτ. Τέλος σημαντικές θα είναι οι αλληλοκαλύψεις στην άμυνα (πολύ σημαντικός ο ρόλος του Θανάση σε αυτό) αφού οι Κροάτες αρέσκονται στο να εκμεταλλεύονται τα miss-match που δημιουργούνται λόγω του μεγέθους τους και να πασάρουν στην weakside (αδύνατη πλευρά) είτε για ελεύθερο σουτ είτε μετά από κόψιμο παίκτη στην ρακέτα.
